بررسي اثر گياه ني و زمان ماند هيدروليکي در بازده حذف سرب در تالاب مصنوعي افقي زيرسطحي

آلودگي آب با فلزات سنگين مساله محيط زيستي جهاني است که به واسطه فعاليت هاي روزافزون بهره برداري از معادن، صنعتي شدن و شهرنشيني در سراسر کره زمين افزايش يافته است. سرب از مهم ترين آلاينده هاي زيست محيطي محسوب مي شود که از راه هاي مختلف منابع آب و خاک را آلوده مي کند. تالاب هاي مصنوعي با استفاده از گياهان آبزي مي توانند عمليات تصفيه فاضلاب هاي حاوي فلزات سنگين را به طور موثرتر و با هزينه هاي کمتري در مقايسه با ساير روش ها انجام دهند. در اين تحقيق اثر گياه ني و زمان ماند هيدروليکي بر بازده حذف سرب در تالاب مصنوعي افقي زيرسطحي در دانشگاه آزاد واحد دزفول از تير تا مهر 1392 بررسي شد. نتايج نشان داد که با افزايش زمان ماند، بازده حذف افزايش مي يابد، به طوري که بازده حذف سرب در زمان ماند يک روزه معادل 84.1 درصد و در بهترين شرايط در زمان ماند پنج روزه معادل 88.1 درصد اندازه گيري شد و بين متوسط بازده حذف سرب در زمان هاي ماند 1، 3 و 5 روز اختلاف معني دار (p<0.05) وجود داشت، در صورتي که بين زمان 5 و 10 روز اختلاف معني دار مشاهده نشد. بنابراين، با توجه به شرايط اين تحقيق، زمان ماند پنج روزه براي حذف سرب پيشنهاد مي شود. همچنين، نتايج نشان داد با کاهش بار هيدروليکي جريان از 19.8 تا 3.5 سانتي متر بر روز، نسبت غلظت فاضلاب خروجي به ورودي به طور معني دار و به صورت رابطه خطي کاهش يافت. بنابراين، با افزايش زمان ماند و کاهش بار سطحي، فرصت بيشتري براي فرايندهاي موثر در حذف سرب در تالاب فراهم مي شد و نتايج تجمع سرب در ريشه گياه ني نيز نشان دهنده توان بالاي اين گياه در جذب عنصر سنگين سرب بود.