بررسي رابطه بين وجود ژن آلکان هيدروکسيلاز و تجزيه ترکيبات آليفاتيک

سابقه و هدف: آلودگي هيدروکربني امروزه يکي از مهمترين معضلات زيست محيطي مي باشد. هيدروکربن هاي نفتي يک مخلوط پيچيده هستند و به چهار گروه مختلف تقسيم مي شوند: ترکيبات اشباع، آروماتيکها، رزينها و آسفالتنها. از بخشهاي مختلف نفت خام آلکانهاي با زنجيره حد واسط (C₁₀-C₂₀) سو بستراهاي ترجيحي مي باشند که تمايل به تجزيه خيلي سريع دارند در حاليکه ترکيبات با زنجيره کوتاه بسيار سمي بوده و آلکان هاي با زنجيره طولاني (C₂₀-C₄₀) بدليل حلاليت ناچيز در آب دسترسي زيستي آنها کاهش يافته و مقاوم به تجزيه مي باشند. در اين تحقيق جهت جداسازي باکتري هاي تجزيه کننده ترکيبات هيدروکربني آلکاني نمونه برداري از پساب انبار نفت تهران، سمنان ،کرمان و خاک آلوده به هيدروکربن صورت گرفت.
مواد و روش ها: با استفاده از روش هاي غني سازي در محيط بوشنل هاس همراه با هگزادکان به عنوان منبع کربن باکتري هاي تجزيه کننده جداسازي شدند. و ژن آلکان هيدروکسيلاز با طراحي پرايمر هاي اختصاصي اين ژن در بين سويه ها تجزيه کننده به وسيله PCR بررسي شد.
يافته ها: در اين تحقيق 15 سويه باکتريايي تجزيه کننده ترکيبات آليفاتيک جداسازي شد به جز يک سويه باکتريايي P2 هيچگونه رشدي روي ترکيبات آليفاتيک (هگزادکان بعنوان تنها منبع کربن) ندارد و اين به معناي عدم تجزيه اين هيدروکربن توسط اين باکتري مي باشد و ساير سويه ها قادر به رشد بر روي هگزادکان بوده اند که با انجام PCR وجود ژن آلکان هيدروکسيلاز مورد تاييد قرار گرفت.
نتيجه گيري: اين آزمايش نشان مي دهد باکتري هاي که توانايي تجزيه آلکان ها را دارند بايستي واجد اين ژن آلکان هيدروکسيلاز نيز باشند به طوريکه فقدان آن با عدم تجزيه برابر است.