بررسي برخي صفات مورفوفيزيولوژيک گياه دارويي سنجد (.Elaeagnus angustifolia L) در 4 رويشگاه مختلف استان خراسان رضوي

گياه Elaeagnus angustifolia L. به عنوان يک گياه دارويي ارزشمند در طب سنتي ايران جايگاه ويژه اي دارد. اين گياه با پراکنش در مناطق مختلف کشور با شرايط آب و هوايي متفاوت، دامنه بردباري اکولوژيکي وسيعي از خود نشان داده است. درخت سنجد ضمن استفاده در توسعه فضاي سبز، در عرصه هاي منابع طبيعي و باغ ها با شرايط اکولوژيکي متفاوت، داراي ترکيبات شيميايي متنوعي است. اين مطالعه به منظور بررسي صفات مورفولوژيکي و نيز انداره گيري قندهاي محلول و پروتئين کل در برگ و ميوه روي جمعيت هاي سنجد در 4 رويشگاه مختلف (چهلمير، قرخ قيز، آرتيان و سنگ سوراخ) شهرستان درگز از استان خراسان رضوي که داراي شوري هاي متفاوت بودند صورت گرفت. در بين مناطق اشغال شده توسط جمعيت هاي سنجد مشخص شد که افزايش استرس شوري در منظقه قرخ قيز بر روي برخي از صفات رويشي و زايشي گياه از قبيل مساحت برگ، اندازه ميوه، اندازه دانه، طول تخمدان، طول دمگل، ارتفاع گياه، طول و عرض برگ اثر منفي داشت و باعث کاهش رشد گرديد. همچنين بر اساس نتايج اين پژوهش بيشترين ميزان قندهاي محلول و پروتئين موجود در برگ و ميوه سنجد در منطقه قرخ قيز با بالاترين ميزان شوري و کمترين ميزان آن به دليل کاهش شدت تنش شوري در منطقه آرتيان با کمترين ميزان شوري مشاهده گرديد.