اثر سميت حاد و مزمن نانو ذرات مس بر بازماندگي و آسيب هاي بافتي هپاتوپانکراس و آبشش در ميگوي سفيد غربي (Litopenaeus vannamei)

شناخت اثرات سمي نانومواد بر آبزيان در قالب علم نانو سم شناسي آبزيان داراي اهميت است. اين مطالعه به منظور بررسي اثر سميت حاد و مزمن نانو ذرات مس بر بازماندگي و آسيب هاي بافتي هپاتوپانکراس و آبشش در پست لارو مرحله 16 ميگوي سفيد غربي (Litopenaeus vannamei) انجام شد. آزمايش سم شناسي حاد طبق استاندارد شماره 203OECD، طي 96 ساعت انجام و تلفات ميگو پس از رويارويي با غلظت هاي 0.1، 0.32، 1، 3.2، 10، 32، 100 ميلي گرم در ليتر نانوذرات مسِ با اندازه 40 نانومتر، هر 24 ساعت يکبار ثبت شد و داده ها با نرم افزار پروبيت آناليز شدند. به دليل عدم وجود نظم خاص در داده هاي سميت حاد و در واقع سميت غير وابسته به غلظت اين ماده در اين گونه، امکان محاسبه غلظت کشنده مياني (LC₅₀) ميسر نگرديد. در آزمون سميت مزمن ميگو ها به مدت 21 روز در معرض غلظت هاي 0.1، 0.5 و 1 ميلي گرم در ليتر قرار داده شدند. بافت شناسي آبشش عوارض زيادي از جمله نکروز شديد، کوتاه شدن طول تيغه هاي آبششي ثانويه، افزايش شديد سلول هاي هموسيت و کاهش سلول هاي پيلار را نسبت به گروه شاهد نشان داد. در بافت هپاتوپانکراس عوارضي مثل آکرومگالي (بزرگ شدن) هسته سلول ها، نکروز برخي از سلول ها، همچنين کاهش تعداد سلول هاي عملکردي و تخريب ديواره توبول ها نسبت به گروه شاهد مشاهده گرديد. در جمع بندي، قرار گرفتن در معرض نانوذرات مس موجب آسيب بافت هاي هپاتوپانکراس و آبشش در ميگوي سفيد غربي شده و در نهايت عوارض ايجاد شده مي تواند باعث مرگ و مير در ميگو شود.