پيش بيني رضايت زناشويي بر اساس عوامل فرايندي و محتوايي خانواده در معلمان ابتدايي شهر کرج

هدف پژوهش حاضر پيش بيني رضايت زناشويي بر اساس عوامل فرايندي و محتوايي خانواده در معلمان ابتدايي شهر کرج بود. روش پژوهش، توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري کليه معلمان متاهل مقطع ابتدايي شهر کرج در سال تحصيلي 94ـ1393 بودند که 358 نفر به صورت نمونه گيري خوشه اي تصادفي بر اساس جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از مقياس هاي سازگاري زناشويي (اسپنير، 1976)، فرايند خانواده (ساماني، 1387) و محتواي خانواده (ساماني، 1387) استفاده شد. داده ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام تحليل شدند. نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد که مولفه هاي تصميم گيري و حل مساله، مهارت هاي ارتباطي، انسجام خانواده و مهارت هاي مقابله به استثناي باورهاي مذهبي، توان پيش بيني رضايت زناشويي را دارند (P<0.001). همچنين، نشان داده شد که مولفه هاي محتوايي خانواده شامل محل زندگي و تسهيلات آموزشي، منابع مالي، زمان با هم بودن، شغل و تحصيلات، سلامت جسمي و رواني و وجهه يا موقعيت اجتماعي به غير از محل زندگي و تسهيلات آموزشي، توان پيش بيني رضايت زناشويي را دارند (P<0.001).