تعيين نقش نياز به شناخت و خودکارآمدي پيش آموزشي در پيش بيني انگيزش يادگيري داوطلبان دوره هاي آموزشي مرکز کارآفريني دانشگاه اصفهان

هدف اين پژوهش تعيين نقش نياز به شناخت و خودکارآمدي پيش آموزشي در پيش بيني انگيزش يادگيري داوطلبان دوره هاي آموزشي مرکز کارآفريني دانشگاه اصفهان بود. روش پژوهش رابطه اي بود. جامعه آماري همه داوطلبان شرکت کننده در دوره هاي آموزشي مرکز کارآفريني دانشگاه اصفهان از ابتداي تاسيس تاکنون بود، اما به دليل نداشتن امکان دسترسي به همه اين افراد، نمونه اي شامل 164 نفر از اين کارآموزان که در بازه زماني پاييز و زمستان 1391 در دسترس بودند، انتخاب شدند. افراد شرکت کننده به پرسشنامه هاي نياز به شناخت (کاسيوپو، پتي و کائو، 1984)، خودکارآمدي پيش آموزشي (کوئينونز، 1995) و انگيزش يادگيري (نو و ويلک، 1993) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام تحليل شدند. يافته هاي گام آخر تحليل رگرسيون نشان داد که هر دو متغير نياز به شناخت و خودکارآمدي پيش آموزشي قادر به پيش بيني انگيزش يادگيري هستند و در مجموع 37 درصد از واريانس انگيزش يادگيري را تبيين مي کنند (P<0.01).