تاثير مشاوره گروهي بخشش محور بر سازگاري و کيفيت زندگي زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان نجف آباد

اين پژوهش با هدف بررسي تاثير مشاوره گروهي بخشش محور بر سازگاري و کيفيت زندگي زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان نجف آباد انجام شد. اين پژوهش از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون ـ پس آزمون و گروه گواه است. جامعه آماري پژوهش زناني بودند که مشكلات زناشويي داشتند و در بهار 1393 به مراکز مشاوره شهر نجف آباد مراجعه کرده بودند. در ابتدا با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده 3 مرکز از بين 5 مركز مشاوره موجود شهرستان نجف آباد انتخاب شد. سپس، با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس 36 نفر به عنوان نمونه از آن مراکز انتخاب شدند و در يک گروه گواه و يک گروه آزمايش به طور تصادفي جايگزين شدند (در هر گروه 18 نفر). پس از اجراي پيش آزمون که با استفاده از پرسشنامه سازگاري اجتماعي (بل، 1961) و مقياس کيفيت زندگي (سازمان بهداشت جهاني، 1996) به عمل آمد، گروه آزمايش 8 جلسه هفتگي مشاوره بخشش محور داشت. در نهايت، پس آزمون نيز با همان ابزارها بر روي هر دو گروه انجام گرفت. نتايج تحليل کواريانس چندمتغيره نشان داد که مشاوره بخشش محور در افزايش کيفيت زندگي تاثير معناداري داشته است (P<0.05). همچنين، اين آموزش در افزايش سازگاري زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره نيز تاثير معناداري داشت ((P<0.05. نتايج اين پژوهش مي تواند در افزايش سازگاري و کيفيت زندگي زنان به کار گرفته شود.