ارزيابي ميزان آگاهي عشاير از پدافند غيرعامل و تاثير آن بر امنيت مرزها (نمونه موردي: جامعه عشايري شهرستان قصرشيرين، استان کرمانشاه)

در عصر حاضر يکي از راه هاي دفاع از امنيت مرزها، روي آوردن به پدافند غيرعامل و اجراي اصول و مباني آن است. تمامي نهادها، سازمان ها، نيروها و حتي مردم عادي نيز مي توانند در پدافند غيرعامل نقش موثري برعهده بگيرند. جامعه عشايري کشورمان نيز که يکي از سه جامعه شهري، روستايي و عشايري را تشکيل مي دهد. از لحاظ عامل مهم موقعيت انساني، آحاد افراد جامعه عشايري به دليل نوع ساختار اجتماعي و عناصر تشکيل دهنده شخصيت فردي و اجتماعي، داراي ويژگي هاي منحصر به فردي مي باشند و در تمام دوران حيات سياسي و اجتماعي، آماده دفاع از دين، ملت و مملکت بوده اند. پدافند غيرعامل نه تنها مي تواند سطح توانمندي عشاير مرزنشين را افزايش دهد، بلکه موجب افزايش امنيت و آگاهي در بين آن ها مي شود. اين پژوهش با هدف شناخت ميزان آگاهي عشاير منطقه مورد مطالعه از پدافند غيرعامل و ارتباط آن با امنيت مرزي انجام گرفته است، روش مورد استفاده در اين تحقيق، تحليلي- توصيفي است. براي مطالعه دقيق موضوع پژوهش، افزون بر مطالعه اسنادي از روش کمي (پيمايشي و استفاده از نرم افزار SPSS) و کيفي (مصاحبه) استفاده شده است. بر اساس نتايج به دست آمده از اين تحقيق، ملاحظه مي شود که امروزه تهديدات دشمن در خصوص کاهش آستانه تحمل مردم و کاهش پايداري ملي پيچيده تر شده است و از اين نظر، مهم ترين راهبرد آگاهي رساني وآگاهي بخشي به مردم در مقابل روش ها و شيوه هاي دشمنان است. بنابراين براي مقابله با تهديدهاي جديد دشمنان بايد سطح آگاهي مردم به خصوص جامعه عشايري که داراي ويژگي هاي خاصي در ابعاد انساني، جغرافيايي، فرهنگي، اجتماعي و سياسي مي باشند، نسبت به اين تهديدها افزايش پيدا کند.