بسياري از پزشكان در ويزيتهاي روزمره با شكاياتي از قبيل درد معده، احساس سنگيني و عدم هضم غذا، افزايش گازهاي شكمي و تهوع و استفراغ مواجه هستند. اين شكايات در طيف گسترده اي از مراجعه كنندگان اعم از زن و مرد در سنين مختلف مشاهده مي شود. تصميم گيري براي نحوه برخورد با اين شكايات، مشكل و گاهي حتي براي متخصصين گيج كننده است. سوالات مهمي در اين زمينه وجود دارند:
- آيا بايد بدوا اقدام به درمان علامتي كرد يا مي بايست بررسيهاي بيشتري انجام داد؟
- در كدام گروه نياز به بررسي هاي بيشتر وجود دارد و اين بررسي ها بايد شامل كدام آزمايشات و روش هاي تصوير برداري باشد؟
- در صورت اقدام به درمان علامتي كدام داروها با كدام مكانيسمها مناسب هستند؟
اين نوشتار با مروري بر آخرين مقالات در زمينه سو هاضمه سعي در رفع اين ابهامات و ارائه آخرين شيوه هاي برخورد با اين شكايت شايع دارد. در ابتدا با تعريف ديس پيسي بطور عام آشنا شده و مهمترين علل آن مختصرا برشمرده مي شوند، سپس بر موضوع اصلي يعني سو هاضمه بدون زخم متمركز شده و به اتيولوژيهاي آن اشاره مي شود. در مرحله بعد شيوه برخورد با بيمار ديس پيسي آورده شده و همچنين آزمون هاي مختلف مرتبط و مورد نياز از جنبه هاي گوناگون با هم مقايسه شده اند. در پايان جديدترين درمانهاي موجود و موثر مورد بحث قرار گرفته اند. در طول اين نوشتار با توجه به نقش موثر هليكوباكتر پيلوري در بيماريهاي دستگاه گوارش فوقاني نگاه ويژه‌اي به آن شده است.
در انتهاي اين مبحث براي برآورد ميزان فراگيري خوانندگان تعدادي پرسش چند گزينه اي مطرح شده است.