تاثير ويژگي شخصيتي کارآفرينان بر بهره وري نيروي انساني در بيمارستان شهيد صدوقي يزد

مقدمه: ويژگي هاي شخصيتي کارآفريني به عنوان يکي از عواملي است که کارايي افراد را تحت تاثير قرار مي دهد و يکي از عواملي است که بهره وري فرد را در سازمان به شدت تحت تاثير قرار مي دهد. پژوهش حاضر به منظور بررسي تاثير ويژگي هاي شخصيتي کارآفريناني بر بهره وري نيروي انساني است.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصيفي- همبستگي است. نمونه اين پژوهش، 291 نفر از کارکنان و پرسنل شاغل در بيمارستان شهيد صدوقي يزد که به صورت تصادفي طبقه بندي شده (سهميه اي) انتخاب شده اند. اطلاعات لازم براي آزمودن فرضيه ها از طريق دو پرسشنامه که شامل پرسشنامه ويژگي هاي شخصيتي که مجموعا داراي 26 سوال بوده و پنج ويژگي شخصيتي کارآفريني را اندازه مي گيرد و پرسشنامه بهره وري نيروي انساني شامل 17 گويه است. ضرايب پايايي اين آزمون ها با استفاده از روش آلفاي کرونباخ محاسبه شد، که مقدار ضريب پايايي ويژگي هاي شخصيتي 0.86 و بهره وري نيروي انساني 0.93 به دست آمد. به منظور تجزيه و تحليل و بررسي داده هاي گردآوري شده، از آزمون همبستگي اسپيرمن و آزمون فريدمن استفاده شد.
يافته ها: ضريب همبستگي بين توفيق طلبي و بهره وري نيروي انساني 0.445، بين مخاطره پذيري و بهره وري نيروي انساني 0.465، بين مرکز کنترل دروني و بهره وري نيروي انساني 0.763، بين خلاقيت و بهره وري نيروي انساني 0.645، تحمل ابهام و بهره وري نيروي انساني 0.853 بدست آمد، که نشان دهنده آن است که رابطه مثبت و معناداري بين ويژگي هاي شخصيتي کارآفريناني و بهره وري نيروي انساني وجود دارد.
نتيجه گيري: ويژگي هاي شخصيتي کارآفريني (مخاطره پذيري، مرکز کنترل دروني، توفيق طلبي، خلاقيت و تحمل ابهام) بر بهره وري نيروي انساني، تاثير مستقيم و معني دار دارند، هم چنين نتايج حاکي از آن است که بين متغير تحمل ابهام و بهره وري نيروي انساني رابطه قوي تري وجود دارد. لذا سازمان مي تواند با اتخاذ راهکارها و برنامه ريزي مناسب، بستري مناسب را جهت نوآوري و کارآفريني در بيمارستان ايجاد کند.