شيوع بتالاکتامازهاي وسيع الطيف در نژاد UPEC اشرشياکلي

زمينه و اهداف: علي رغم دستيابي به آنتي بيوتيک هاي متنوع، مقاومت دارويي پاتوژن هاي ادراري درحال فزوني است. يکي از شايع ترين ساز و کارها در مقاومت باکتري ها، توليد آنزيم هاي وسيع الطيف بتالاکتاماز است. پلاسميدهاي ESBL (بتالاکتامازهاي وسيع الطيف) اجداد TEM-1، TEM-2 و SHV-1 مي باشند که هم اکنون با رخداد جهش هاي نقطه اي در آنها، بيش از 90 تيپ TEM و بيش از 25 تيپ SHV بروز يافته است.
مواد و روش ها: در اين پژوهش 146 جدايه ادراري باکتري اشرشياکلي جمع آوري گرديد. هويت ميکروارگانيسمها با تست هاي استاندارد بيوشيميايي و ميکروبي مورد تاييد قرار گرفت. الگوي مقاومت آنتي بيوتيکي آنها با روش Disc diffusion تعيين شد. سپس با استفاده از روش سينرژيسم، سويه هاي مولد بتالاکتاماز شناسايي شدند. در نهايت با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي TEM-1 و SHV-1 و با استفاده از روش PCR، پلاسميدهاي TEM و SHV مورد شناسايي قرار گرفتند.
يافته ها: بر اساس ارزيابي فنوتيپيک و مولکولي در جمعيت مورد مطالعه، در نهايت شيوع پلاسميد TEM و SHV به صورت همزمان در ميان نژاد UPEC اشرشياکلي 68.1% تعيين گرديد. درحالي که شيوع مقاومت با منشا پلاسميدي TEMو SHV به تنهايي به ترتيب 18.1% و 13.6% بود. مقاومت با منشا کروموزومي 31.9% تعيين گرديد.
نتيجه گيري: با توجه به مقاومت بالاي سويه ها به آنتي بيوتيک هاي بتالاکتام، شناسايي کامل ESBL ها، شناخت کامل مکانيسم هاي مقاومت ESBL ها و استفاده از آنتي بيوتيک هاي جايگزين، نقش موثري در کاهش ظهور مقاومت ايفا مي نمايند.