بررسي کيفيت علوفه پنج گونه مهم از گندميان دائمي در سه مرحله فنولوژي مراتع ييلاقي استان گلستان (مطالعه موردي: مرتع سرعلي آباد گرگان)

تعيين کيفيت علوفه يکي از مهمترين عواملي است که براي مديريت صحيح مراتع لازم است. گونه هاي مرتعي در مکان ها و زمان هاي مختلف، کيفيت علوفه متفاوتي دارند. در اين تحقيق کيفيت علوفه پنج گونه از گندميان مهم مرتعي Bromus tomentellus، Poa angustifolia، Festuca ovina، Agropyron intermedium و Agropyron trichophorum در مراتع ييلاقي استان گلستان در سه مرحله فنولوژيکي رشد رويشي، گل دهي و رسيدن بذر مورد بررسي قرار گرفت. بدين منظور در هر مرحله فنولوژيکي پنچ تکرار از هر گونه برداشت شد. فاکتورهاي کيفي پروتئين خام (CP)، ديواره سلولي بدون همي سلولز (ADF)، الياف خام (CF)، درصد ماده خشک قابل هضم (DMD) و انرژي متابوليسمي (ME) در آزمايشگاه اندازه گيري شدند. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمايش فاکتوريل در قالب طرح بلوک کامل تصادفي با نرم افزار آماري SAS تجزيه و تحليل گرديدند. نتايج بدست آمده نشان داد که کيفيت علوفه هر پنج گونه با هم تفاوت معني داري در سطح پنج درصد داشتند، همچنين بين مراحل مختلف رشد نيز اختلاف معني داري در سطح پنج درصد وجود داشت. در بين گونه هاي مورد بررسي گونه Bromus tomentellus بالاترين کيفيت علوفه و پايين ترين کيفيت مربوط به گونه Agropyron trichophorum بود. از نظر مراحل فنولوژيکي، مرحله رشد رويشي بيشترين و رسيدن بذر پايين ترين کيفيت علوفه را داشت.