بررسي ارتباط سبک هاي تصميم گيري و ادراک ريسک با رفتارهاي کارآفرينانه در بين مديران فرهنگي

زمينه: مديريت کارآفرينانه فرايند مشخص ساختن فرصت براي خلق ارزش از طريق نوآوري و غنيمت داشتن فرصت هاست؛ با وجود آنکه در آغاز منابع کافي وجود ندارد. اين در حالي است که نقش کارآفريني در سازمان هاي دولتي هنوز دوره طفوليت خود را مي گذارند.
هدف: هدف از انجام اين مطالعه بررسي ارتباط و توان پيش بيني ادراک ريسک و خطرپذيري، سبک هاي تصميم گيري در خصوص رفتارهاي کارآفرينانه است.
روش پژوهش: طرح پژوهش از نوع توصيفي است که با هدف کاربردي و به روش همبستگي انجام شده است. صد و يک نفر از مديران دستگاه هاي فرهنگي شهر تهران به صورت تصادفي انتخاب شدند که براي اجراي پژوهش از پرسشنامه رفتار کارآفرينانه، ادراک ريسک و سبک هاي تصميم گيري استفاده شد.
يافته ها: پژوهش حاضر نشانگر اين موضوع است که ادراک ريسک با رفتارهاي کارآفرينانه رابطه معکوسي دارد که البته از بين رفتارهاي کارآفرينانه، رفتار مربوط به شناسايي اهداف (R= 0.266، P<0.05) به طور معناداري با ادراک ريسک مرتبط است. همچنين از بين سبک هاي تصميم گيري، سبک تصميم گيري منطقي در پيش بيني رفتارهاي کارآفرينانه نقش موثري دارد.
نتيجه گيري: طرح اين موضوع توجه به مديريت کارآفرينانه را متذکر مي شود، به گونه اي که مديريت کارآفرينانه در حيطه هاي مختلف دولتي مي تواند زمينه هاي پيشرفت را با توجه به امکانات موجود به صورتي روزافزون فراهم کند و رکود و فرسايش در اين سيستم را کاهش دهد.