بررسي ازدياد برداشت نفت به روش سيلاب زني سورفکتين درون ميکرومدل و مغزه

سورفکتانت هاي توليد شده به وسيله باکتري ها به عنوان بيوسورفکتانت شناخته مي شوند. از مهم ترين ويژگي مواد فعال سطحي مي توان به تجزيه پذيري بالا و سميت کم آنها اشاره کرد. اين ويژگي ها، بيوسورفکتانت ها را جايگزين سورفکتانت هاي شيميايي در انواع کاربردها از جمله ازدياد برداشت ميکروبي نفت مي کند. سورفکتين يک ليپو پپتيد سيکليک به عنوان يکي از بهترين بيوسورفکتانت ها شناخته مي شود که توسط سويه هاي مختلف Bacillus subtilis توليد مي شود. در اين تحقيق از باکتري Bacillus subtilis NLIM 0110 جدا شده از خاک هاي سطحي يک منطقه کشاورزي ايران به منظور توليد سورفکتين استفاده شد. سورفکتين توليد شده فعاليت سطحي خوبي از خود نشان داد به طوريکه توانست در غلظت mg/l 50 کشش سطحي آب را از 69 بهmN/m 26 و کشش بين سطحي را از 38 بهmN/m 2 کاهش دهد. نتايج روش کنار زني نفت خام از روي آب نشان داد وقتي بيوسورفکتانت توليد شده در غلظتmg/l 50 که غلظت بحراني مايسل (CMC) مي باشد به آن اضافه شود، بلافاصله ناحيه شفافي روي سطح نفت ظاهر مي شود. همچنين در آزمايش هاي مشاهده اي، با استفاده از ميکرومدل شيشه اي، اثر بيوسورفکتانت توليدي روي ازدياد برداشت نفت مورد مطالعه قرار گرفت. آزمايش هاي جابه جايي نفت خام درون ميکرومدل نشان داد بعد از سيلاب زني با آب در حدود 10.1% ديگر ازدياد برداشت نفت با تزريق محلول بيوسورفکتانت به دست مي آيد. (همچنين محلول بيوسورفکتانت توانست 4.9% نفت درجا را از درون يک مغزه اشباع شده با نفت که تحت سيلاب زني با آب قرارگرفته بود را استحصال نمايد). اين نتايج پيشنهاد مي کند بيورسرفکتانت توليدي گزينه خوبي براي استفاده در فرآيند ازدياد برداشت ميکروبي نفت است.