تبيين شکاف بين سياست و اخلاق بر مبناي نظريه ماکياولي با بررسي پند و اندرز در داستان شير و گاو کليله و دمنه

کليله و دمنه گرايش هاي مختلف ادبيات اخلاقي و تعليمي ما را در خود جلوه گر ساخته است. اين کتاب گذشته از آموزه هاي سياسي، دربردارنده آموزه هاي اخلاقي نيز هست و براي اين منظور از تاثير القايي داستان بهره مي گيرد که در قالب حکايت متجلي مي شود. از آنجا که در رويکرد سنتي براي آموزش و به ويژه آموزش اخلاق، گفتمان اندرزي گفتمان غالب دانسته مي شود، اين پژوهش درصدد است تا با بررسي اين بعد از ادب تعليمي، بدين پرسش جواب دهد که آيا هدف پند و اندرز از زبان شخصيت هاي اين داستان در همه موارد اخلاقي است يا به اقتضاي جنبه سياسي اثر، لزوما کارکرد اندرز، اخلاقي نيست و گاه حتي در تقابل با آن قرار مي گيرد. با بررسي پند و اندرز در داستان شير و گاو مشاهده مي شود بيشترين بسامد پند و اندرز در اين داستان از زبان دمنه به کليله و شير بيان شده است. در غالب پندهاي اخلاقي دمنه، گفتمان سياست و قدرت بر اخلاق و تعليم غلبه دارد. به همين سبب، شباهت هاي زيادي ميان انديشه هاي ماکياولي و محتواي تعليمي اين داستان ديده مي شود.