رابطه جو اخلاقي سازمان با اعتماد سازماني و تعهد سازماني دبيران دوره متوسطه

هدف از اين پژوهش، بررسي رابطه جو اخلاقي سازماني با اعتماد و تعهد سازماني دبيران دوره متوسط شهر اصفهان بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش، دبيران مدارس متوسط شهر اصفهان در سال تحصيلي 92-91 به تعداد 275 نفر بودند. حجم نمونه با روش نمونه گيري تصادفي و با استفاده از فرمول نمونه گيري جامعه محدود در سطح اطمينان نود درصد تعداد حجم نمونه 77 درآمده که 90 پرسشنامه توزيع شد که 84 پرسشنامه برگردانده شد، تعيين گرديد. ابزار جمع آوري داده ها سه پرسشنامه استاندارد جو اخلاقي سازمان کولن، ويکتور و برانسون (1993)، اعتماد سازماني اسکات (2003) و تعهد سازماني آلن و مير (1990) بود. پايايي ابزار با استفاده از آلفاي کرونباخ محاسبه و به ترتيب 0.78، 0.89 و 0.89 مي باشد. براي تجزيه و تحليل داده ها، از نرم افزارهاي spss و smart pls استفاده گرديد. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد که بر اساس مدل تحليل مسير در حالت ضريب استاندارد و معناداري مدل در سطح اطمينان 95% ميان جو اخلاقي و اعتماد و تعهد از يک سو و ميان اعتماد و تعهد از ديگر سو رابطه علي معناداري وجود دارد. علاقه مندي سازماني، کارايي، دوستي، روحيه کارگروهي، معنويات فردي با اعتماد سازماني رابطه دارد و ضمن اين که بيشترين رابطه با اعتماد سازماني به ترتيب مربوط به بعد کارايي و دوستي است. علاقه مندي فردي، دوستي، روحيه کارگروهي، مسووليت اجتماعي، معنويات فردي با تعهد سازماني رابطه دارد و ضمن اين که بيش ترين رابطه مربوط به بعد دوستي است.