تحليل ريسک و ارزيابي مالي در پروژه هاي نيروگاهي BOT

نياز به برق در کشورهاي در حال توسعه مانند ايران، روز به روز در حال افزايش است. با توجه به منابع محدود دولت، توسعه پروژه هاي نيروگاهي از طريق مشارکت بخش خصوصي با قراردادهاي ساخت، بهره برداري، انتقال (BOT) به عنوان يکي از روش هاي بخش دولتي در واگذاري پروژه هاي نيروگاهي تبديل گرديده است. وجود ذينفعان مختلف در اجراي پروژه، بالا بودن هزينه هاي سرمايه گذاري، و بلندمدت بودن نوع قراردادها سرمايه گذاران را در معرض سطح بالايي از ريسک قرار مي دهد. در اين تحقيق از روش ارزش در معرض ريسک و شبيه سازي مونت کارلو براي ارزيابي ريسک هاي پروژه استفاده شده است. اين مدل بر روي يکي از پروژه هاي نيروگاهي حرارتي شرکت مپنا پياده سازي شده، نتايج حاصل از شبيه سازي گوياي اين واقعيت است که در پروژه نيروگاهي، سرمايه گذاران ريسک بيشتري را نسبت به وام دهندگان متحمل مي شوند. بطوريکه ريسک منفي شدن ارزش فعلي خالص پروژه 13.41 درصد و ريسک کمتر شدن نرخ پوشش خدمات بدهي از مقدار 1.2، 8.65 درصد مي باشد.