هدف اين مقاله، بررسي نقش ويژگي هاي حسابرس (به عنوان يکي از ساز و کارهاي خارجي حاکميت شرکتي) بر کيفيت سود شرکت هاي ايراني است. اين پژوهش مبتني بر داده هاي 212 شرکت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار در بازه زماني 1391-1386 است. ويژگي هاي مورد مطالعه براي حسابرس در اين تحقيق شامل: چرخش حسابرس مستقل، اندازه موسسه حسابرسي، تخصص حسابرس در صنعت، استقرار کميته حسابرسي و واحد حسابرسي داخلي است. بر خلاف مطالعات قبلي، اين پژوهش از رويکردي چند بعدي براي عملياتي کردن متغير حسابرسي استفاده مي کند. به علاوه، کيفيت سود نيز به 7 شيوه مختلف اندازه گيري شده است.
در حضور متغيرهاي کنترلي همچون اندازه شرکت، اهرم مالي، جريان هاي نقدي عملياتي و انتظارات رشد سودآوري آتي، يافته ها نشان مي دهد که ويژگي هاي حسابرس با معيارهاي کيفيت اقلام تعهدي، پايداري سود، هموارسازي سود و محافظه کاري سود، ارتباط منفي معنادار و با معيار به موقع بودن سود، ارتباط مثبت معناداري داشته اما با معيارهاي قابل پيش بيني سود و ارتباط ارزشي آن ارتباط معناداري ندارد. علاوه بر اين با تفکيک شاخص ويژگي هاي حسابرس به اجزاي تشکيل دهنده، توان توضيح دهندگي مدل ها از نوسان پذيري بيشتري برخوردار خواهد بود.