اثر داروي فنوباربيتال بر پيدايش وابستگي به مورفين به روش ترجيح مکان شرطي در موش هاي سوري نر بالغ

حسيني سيدابراهيم; عواطفي نژاد گوهر

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

مجله پزشکي دانشگاه علوم پزشكي تبريز

اطلاعات شماره:

بهمن و اسفند 1392 , دوره 35 , شماره 6 ; از صفحه 38 تا صفحه 43 .

عنوان مقاله:

اثر داروي فنوباربيتال بر پيدايش وابستگي به مورفين به روش ترجيح مکان شرطي در موش هاي سوري نر بالغ

نویسندگان:

حسيني سيدابراهيم*, عواطفي نژاد گوهر

آدرس:

* گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات فارس، ایران

چکیده:

زمينه و اهداف: مورفين به عنوان يک داروي اعتيادآور باعث فعاليت بيش از حد سيستم هاي دوپامينرژيک مغز و ايجاد وابستگي شديد در مصرف کنندگان مي شود. با توجه به تداخل عمل نورون هاي دوپامينرژيک با نورون هاي گاباارژيک در مغز، اين مطالعه با هدف بررسي اثر داروي ضداضطرابي فنوباربيتال که به عنوان آگونيست گابا عمل مي نمايد، بر روي ترجيح مکان شرطي (CPP) القاء شده با مورفين صورت گرفت.
مواد و روش ها: اين مطالعه بر روي 56 سر موش سوري نر بالغ با وزن تقريبي 35-30 گرم و سن حدودا 80 روزه انجام گرديد که به گروه هاي کنترل، شاهد و 5 گروه تجربي تيمار با مورفين، تيمار با فنوباربيتال با دوز حداقل و حداکثر و تيمار با مورفين+فنوباربيتال با دوز حداقل و تيمار با مورفين+فنوباربيتال با دوز حداکثر تقسيم گرديدند. براي تشخيص ايجاد وابستگي از روش CPP استفاده شد. داده ها با کمک آزمون تجزيه و تحليل واريانس يک طرفه (ANOVA) و با کمک نرم افزار SPSS-18 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: نتايج نشان داد که بين گروه کنترل و شاهد اختلاف معني داري در ترجيح مکان خاصي وجود ندارد، همچنين بين گروه کنترل با گروه تجربي تيمار با فنوباربيتال با دوز حداقل نيز اختلاف معني داري در ترجيح مکان خاصي مشاهده نشد، اما بين گروه کنترل و گروه تيمار با فنوباربيتال با دوز حداکثر و بين گروه کنترل و تيمار با مورفين اختلاف معني داري در ترجيح مکان دريافت دارو مشاهده گرديد و بين گروه تيمار با فنوباربيتال با دوزهاي حداقل و حداکثر+مورفين نسبت به گروه تيمار با مورفين به تنهايي کاهش غير معناداري در ترجيح مکاني نشان داده شد.
نتيجه گيري: به نظر مي رسد که فنوباربيتال به عنوان آگونيست گيرنده هاي GABA از طريق تداخل عمل با مسيرهاي دوپامينرژيک بر CPP القاء شده با مورفين تاثير مي گذارد.

کلید واژه:

وابستگي به مورفين(Q3)فنوباربيتال(Q3)روش CPP(Q2)

چارک 1 این موضوع در حوزۀ علمی خود، در چارک اول تازگی است.
یعنی استقبال پژوهشگران از این موضوع خیلی زیاد است.
چارک 2 این موضوع در حوزۀ علمی خود، در چارک دوم تازگی است.
یعنی استقبال پژوهشگران از این موضوع زیاد است.
چارک 3 این موضوع در حوزۀ علمی خود، در چارک سوم تازگی است.
یعنی استقبال پژوهشگران از این موضوع کم است.
چارک 4 این موضوع در حوزۀ علمی خود، در چارک چهارم تازگی است.
یعنی استقبال پژوهشگران از این موضوع خیلی کم است.

موضوعات مرتبط:

صرع کیندلینگ پنتیلن تترازول تشنج

ارجاعات:

ندارد

Cite:

APA : کپی

حسینی، س.، و عواطفی نژاد، گ. (1392). اثر داروی فنوباربیتال بر پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکان شرطی در موش های سوری نر بالغ. مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز, 35(6), 38-43. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=243968

Vancouver : کپی

حسینی سیدابراهیم، عواطفی نژاد گوهر. اثر داروی فنوباربیتال بر پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکان شرطی در موش های سوری نر بالغ. مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز. 1392 [cited 2021April11];35(6):38-43. Available from: https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=243968

IEEE : کپی

حسینی، س.، عواطفی نژاد، گ.، 1392. اثر داروی فنوباربیتال بر پیدایش وابستگی به مورفین به روش ترجیح مکان شرطی در موش های سوری نر بالغ. مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز, [online] 35(6), pp.38-43. Available at: <https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=243968>.

مقالات نشریه ای مرتبط: