تاثير قرارگيري دراز مدت در معرض امواج الکترومغناطيس کم فرکانس بر عملکرد سيستم نيتريک اکسيد در روده بزرگ ايزوله موش صحرايي

زمينه و اهداف: نيتريک اکسيد به عنوان مولکول سيگنال دهنده اصلي در مجراي معده اي- روده اي که توسط ايزوفرم هايي از آنزيم نيتريک اکسيد سنتتاز (NOs) از آرژينين توليد مي شود، در طيف گسترده اي از فعاليت هاي فيزيولوژيکي و پاتوفيزيولوژيکي نظير ايجاد سرطان روده نقش دارد. مطالعات زيادي دلالت دارند که نيتريک اکسيد به عنوان يک مولکول سيگنال دهنده کليدي است که مسيرهاي ايجاد تومور را تنظيم مي کند. از آن جايي که امواج الکترومغناطيس مي توانند بر ميزان نيتريک اکسيد بافت ها تاثيرگذار باشد و با توجه به استفاده روزافزون از وسايل توليدکننده ميدان هاي الکترومغناطيس ضعيف در منازل، محيط هاي کاري، بيمارستان ها و غيره، لذا هدف از تحقيق حاضر اثر قرارگيري دراز مدت در معرض ميدانهاي الکترومغناطيس ضعيف بر ميزان نيتريک اکسيد در روده بزرگ ايزوله مي باشد.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 30 سر موش صحرايي نر بالغ به سه گروه تقسيم شدند: گروه آزمايشي ((سوانوييد روشن) به مدت 140 روز تحت تاثير ميدان الکترومغناطيس با شدت 1 ميلي تسلا و فرکانس 50 هرتز قرار گرفت)، گروه شاهد ((سولنوييد خاموش) در شرايط مشابه گروه اول ولي در دستگاه خاموش قرار گرفت) و گروه کنترل (در شرايط طبيعي نگهداري شد). بعد از 140 روز پاسخ مکانيکي حلقه هاي طولي روده ايزوله شده به L-NAME توسط سيستم powerlab-AtoD ثبت گرديد.
يافته ها: علرغم تغييرات اندک در پاسخ مکانيکي بافت در گروه آزمايشي در مقايسه با گروه هاي ديگر، اين تغييرات از نظر آماري معني دار نمي باشد (P>0.05).
نتيجه گيري: قرار گرفتن دراز مدت در معرض ميدانهاي الکترومغناطيس با فرکانس پايين در ميزان نيتريک اکسيد در روده بزرگ تغييراتي ايجاد نمي کند.