بررسي ارتباط بين بازي هاي رايانه اي، پرخاشگري و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان شهر کرمان

مقدمه: رشد سريع بازي هاي رايانه اي باعث اشغال بخش عمده اي از اوقات فراغت کودکان و نوجوانان گرديده است. استفاده بيش از حد و نامناسب از اين بازي ها مي تواند يک تهديد جسمي، رواني و اجتماعي براي آنان به شمار آيد. اين پژوهش با هدف بررسي ارتباط بازي هاي رايانه اي با پرخاشگري و پيشرفت تحصيلي در دانش آموزان شهر کرمان صورت گرفت.
روش ها: در اين مطالعه مقطعي 292 دانش آموز پايه سوم راهنمايي شهر کرمان با روش نمونه گيري چند مرحله اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه محقق ساخته، همراه با پرسشنامه Buss و Perry بود. نتايج با کمک آزمون هاي t-test، مجذورکاي و ANOVA در نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزيه و تحليل شدند.
نتايج: ميانگين نمره پرخاشگري 77.71±18.25 بود. آناليز آماري بين پيشرفت تحصيلي و پرخاشگري (p=0.036) در کاربران بازي رايانه اي، رابطه معنادار نشان داد و دانش آموزان ضعيف ميانگين نمره پرخاشگري بالاتري داشتند. پرخاشگري با انجام بازي رايانه اي (p=0.004)، مدت استفاده (p<0.001) و نوع بازي (p=0.003) رابطه معنادار نشان داد. نتايج نشان داد، افرادي که بيشتر از يک ساعت در روز به بازي مي پرداختند و افرادي که بازي رايانه اي خشن و جنگي انجام مي دادند، ميانگين نمره پرخاشگري بيشتري داشتند. اما پيشرفت تحصيلي با انجام بازي رايانه اي، نوع بازي و مدت زمان انجام بازي رابطه معني داري نداشت.
بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه حاضر، لزوم تدوين راهبردها و سياست گذاري در جهت استفاده بهينه از فن آوري در امر آموزش دانش آموزان به عنوان رسانه کمک آموزشي نوين ضروري است. همچنين اتخاذ تدابيري جهت توليد بازي هايي با رويکرد آموزشي در جهت پرورش خلاقيت و مهارت حل مساله پيشنهاد مي گردد.