بررسي پلي مورفيسم C-2518T ژن CCL2 در مبتلايان به بيماري دژنراسيون وابسته به سن ماکولا از منطقه شمال غرب ايران

مقدمه و هدف: دژنراسيون وابسته به سن ماکولا (AMD) بيماريي است که نواحي مرکزي رتينا و کروئيد را تحت تاثير قرار مي دهد و ميتواند منجر به از دست رفتن بينايي شود. مطالعات در زمينه اتيولوژي اين بيماري پيشنهاد مي کند که AMD يک بيماري پيچيده مي باشد که در اثر واکنش ها و ميانکنش هاي چندين ژن و عوامل محيطي ايجاد مي شود. مطالعات بسياري بر روي نقش سايتوکاين هاي کموتاکسيک که کموکاين هم ناميده مي شود تمرکز کرده است. کموکاين هاي خاصي مثل CCL2 به نظر ميرسد که در ايجاد دژنراسيون رتينا و رگ زايي کوروئيدي مهم باشند. به منظور تعيين ارتباط بين واريانت هاي ژن CCL2 با بيماري AMD به مطالعه پلي مورفيسم T2518-C در اين ژن پرداخته شد.
روش کار: در اين مطالعه مورد- شاهدي ارتباط پلي مورفيسم T2518- C در منطقه پروموتري ژن CCL2 در 60 بيمار مبتلا به AMD و 50 فرد سالم به عنوان گروه کنترل که از نظر جنس، سن و قوميت با گروه بيمار تطابق داشتند مورد بررسي قرار گرفت. هر دو گروه بيمار و کنترل از منطقه شمال غرب ايران بودند. ژنوتيپ آنها با واکنش زنجيره اي پليمراز و چندشکلي طول قطعات هضم شونده تعيين شد.
نتايج: آناليزهاي آماري فرکانس بالاي ژنوتيپ TT و آلل T در بيماران دژنراسيون وابسته به سن ماکولا را در مقايسه با گروه کنترل نشان داد اگرچه تفاوت مشاهده شده از نظر آماري معني دار نبود.
نتيجه نهايي: علي رغم تفاوت اندکي که بين گروه شاهد و کنترل بود آناليزهاي آماري در ژن CCL2 هيچ گونه ارتباط معني داري بين پلي مورفيسم T2518-C و بيماري دژنراسيون وابسته به سن ماکولا نشان نداد.