روان سنجي نسخه فارسي رشد پس از سانحه در بيماران مبتلا به سرطان

رشد پس از سانحه، تجربه ذهني تغييرات روان شناختي مثبت است که توسط فرد و در اثر مقابله با موقعيت هاي به شدت چالش برانگيز ايجاد مي شود. ابزار سنجش رشد پس از سانحه يکي از معتبرترين ابزارها براي اندازه گيري اين تغييرات پس از حادثه تنش زا است. هدف اين مطالعه ترجمه و روان سنجي ابزار استاندارد رشد پس از سانحه در بيماران مبتلا به سرطان در جامعه ايران است.
مطالعه حاضر يک مطالعه روش شناختي بود که به ترجمه و روان سنجي ابزار رشد پس از سانحه پرداخت. جامعه پژوهش بيماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به دو بيمارستان اصلي ارجاع بيماران مبتلا به سرطان و حجم نمونه 402 بيمار واجد شرايط بود. ترجمه ابزار رشد پس از سانحه بر اساس روش وايلد و همکاران انجام گرفت و براي روان سنجي ابزار، از بررسي روايي محتوا و صوري، روايي سازه، پايايي همساني دروني و پايايي ثبات استفاده گرديد. براي تحليل داده ها از دو نرم افزار آماري SPSS و LISREL استفاده شد. ميانگين (انحراف معيار) نمره رشد پس از سانحه نمونه هاي حاضر در اين مطالعه 68.68±14.7 بود. شاخص هاي نيکويي برازش از جمله CFI، IFI، RMSEA، NFI، NNFI، RFI، SRMR در تحليل عاملي تاييدي برازش قابل قبولي را نشان دادند و ساختار 5 عاملي ابزار رشد پس از سانحه مورد تاييد قرار گرفت. ضريب آلفا کرونباخ براي کل ابزار a=0.87 و ضرايب به دست آمده براي مولفه هاي مقياس 5 عاملي اصلي a=0.57-0.77 بوده است و همبستگي بين دو بار اجراي آزمون با فاصله 30 روز در 18 نمونه r=0.75 به دست آمد.
نتايج اين مطالعه از قابليت کاربرد نسخه فارسي ابزار رشد پس از سانحه براي اندازه گيري رشد پس از سانحه در بيماران مبتلا به سرطان در جامعه ايران حمايت مي کند.