وضعيت روان شناختي کارکنان زندان هاي استان خراسان رضوي

مقدمه: تاثير روان شناختي شرايط کاري بر سلامت کارکنان در طي دهه گذشته به اثبات رسيده است. اين پژوهش با هدف تعيين وضعيت سلامت روان کارکنان زندان هاي استان خراسان رضوي و تعيين ميزان شيوع اين اختلالات در بين اين کارکنان انجام شد.
روش کار: در اين پژوهش علي-مقايسه اي 300 نفر از کارکنان زندان هاي مشهد، تربت حيدريه، نيشابور، قوچان و کاشمر در سال 1391 با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از فهرست تجديد نظر شده نشانگان اختلالات رواني (SCL-90-R) و مقياس افسردگي، اضطراب، استرس (DASS) استفاده شد.
يافته ها: بر مبناي نمره شاخص شدت کلي (GSI) 43.73 درصد افراد، نمره بالاتر از 0.7 دارند و مبتلا به اختلال رواني هستند. بر اساس ملاک هاي طبقه بندي 36.9 SCL-90-R درصد افراد مبتلا به شکايات جسماني، 40.3 درصد وسواس 35.3 درصد حساسيت بين فردي، 35.3 درصد افسردگي، 34.6 درصد اضطراب، 34.9 درصد پرخاشگري، 20.3 درصد ترس، 50.2 درصد پارانويا و 25.8 درصد روان گسستگي هستند. بين هيچ يک از متغيرهاي جمعيت شناختي با سلامت روان کارکنان زندان، رابطه معني دار وجود نداشت. تقريبا در تمامي ابعاد SCL-90-R بين کارکنان زندان قوچان و کارکنان ساير زندان هاي استان، تفاوت معني دار ديده شد (P<0.05).
نتيجه گيري: ميزان شيوع اختلال رواني کارکنان زندان هاي استان خراسان رضوي نسبت به آمار ارايه شده براي گروه هاي مختلف، در سطح متوسط و تقريبا به بالا قرار دارد که توجه بيشتر مسوولين را در اين زمينه مي طلبد.