بررسي سينتيک و ماهيت جذب مالاشيت گرين توسط ريزجلبک هاي سبز

در مطالعه حاضر، تاثير چهار فاکتور اصلي غلظت اوليه مالاشيت گرين، pH اوليه محلول حاوي مالاشيت گرين، وزن زي توده جلبک ها و مدت زمان انجام آزمايش بر روي راندمان جذب مالاشيت گرين توسط ريزجلبک هاي سبز سندسموس و کلرلا با استفاده از روش باکس- بنکن مورد ارزيابي قرار گرفت. حداکثر راندمان جذب زيستي مالاشيت گرين توسط ريزجلبک هاي سبز سندسموس و کلرلا به ترتيب 76.23 و 91.32 درصد بود. در شرايط بهينه، مدل شبه درجه دوم بهترين تناسب را با داده هاي آزمايش نسبت به ساير مدل ها نشان داد (0.99<). روش اسپکتروسکوپي مادون قرمز نشان داد که چندين گروه عاملي، به خصوص گروه هاي کربوکسيل، هيدروکسيل و آمين در سطح زي توده هاي جلبکي، مسوول اتصال يون هاي مالاشيت گرين به سطح جلبک ها در فرايند جذب زيستي هستند. علاوه بر اين، تفاوت راندمان هاي حدف مالاشيت گرين توسط زي توده هاي جلبکي، مي تواند ناشي از تفاوت در برخورد بين مولکول هاي رنگي و زي توده هاي جلبکي باشد. اين يافته ها نشان داد که زي توده هاي جلبکي مي توانند به عنوان مواد زيستي مناسب براي جذب زيستي مالاشيت گرين از پساب استفاده شوند.