ارتباط بين کيفيت زندگي و عملکرد حرکتي درشت کودکان فلج مغزي 12-4 ساله

زمينه و اهداف: در اکثر تعريف ها کيفيت زندگي کودکان را با عملکرد حرکتي معادل دانسته اند. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط بين هر يک از حيطه ‌هاي کيفيت زندگي و عملکرد حرکتي درشت در کودکان فلج مغزي مي باشد.
مواد و روش ‌ها: در اين مطالعه تحليلي- مقطعي 60 نفر از کودکان فلج مغزي در محدوده سني 12-4 سال از کلينيک هاي کاردرماني شهر همدان به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه CP-QOL توسط والدين کودکان تکميل شده، و نيز آزمودني ها از لحاظ وضعيت عملکرد حرکتي درشت با استفاده از ابزار GMFM ارزيابي شدند.
يافته ‌ها: بين عملکرد حرکتي درشت و هر يک از حيطه هاي کيفيت زندگي پذيرش و آسايش اجتماعي (0.017=P)، عملکرد (0.003=P)، مشارکت و سلامت جسماني (0.003=P)، درد و نارضايتي از ناتواني (0.018=P)، دسترسي به خدمات (0.009=P)، به غير از حيطه هاي سلامت خانوادگي (0.796=P) و آسايش هيجاني (0.54=P) ارتباط معناداري ديده شد.
نتيجه‌ گيري: بين عملکرد و حيطه هاي روانشناختي کيفيت زندگي نسبت به حيطه هاي فيزيکي ارتباط معناداري وجود نداشت. يعني فردي با عملکرد ضعيف ممکن است کيفيت زندگي خود را از نظر آسايش هيجاني و اجتماعي، بالا گزارش دهد.