ارتباط بين انواع هيپرپلازي بافتي خوش خيم پروستات و علايم باليني آن

زمينه و اهداف: هيپرپلازي خوش خيم پروستات بيماري شايع در ميان مردان مسن است که موجب ايجاد عوارض و هزينه هاي سلامتي قابل توجه مي گردد. بزرگي پروستات ممکن است ناشي از هيپرپلازي استروما يا هيپرپلازي غده اي يا ترکيبي از اين دو گردد. علايم بيماري به دو دسته انسدادي و غيرانسدادي از قبيل تکرر و اضطراب در ادرار تقسيم ميشود. درمان جراحي در صورتي که علايم انسدادي شديد باشد توصيه ميگردد. تا کنون مطالعه جامعي به بررسي رابطه بين علايم هيپرپلازي خوش خيم پروستات و نوع بافتي آن نپرداخته است. هدف از اين مطالعه بررسي انواع بافتي هيپرپلازي خوش خيم پروستات و رابطه آن با علايم است.
مواد و روش ها: 306 بيمار دچار هيپرپلازي خوشخيم پروستات در طي 1.5 سال مطالعه بررسي گرديد و نوع بافتي هيپرپلازي خوشخيم پروستات در تمامي بيماران تعيين گرديد. همچنين وجود هريک از علايم دفع دردناک ادرار، تکرر ادرار، شب ادراري، اضطراب دفع ادرار، کاهش فشار و قطر ادرار، تاخير در شروع دفع ادرار و يا اخساس خالي نشدن مثانه در بيماران بررسي شد. و شيوع و تعداد اين علايم در انواع مختلف بافتي هيپرپلازي خوش خيم بررسي گرديد.
يافته ها: 306 بيمار مبتلا به هيپرپلازي با متوسط سني 9.13±69.28 (91-46 سال) مطالعه شدند. از نظر بافت شناسي فراواني هيپرپلازي استرومال، گلاندولارو استرومال- گلاندولار 83%، 12.09% و 4.9% بود. همچنين تعداد علايم تحريکي (1.23±2.87، 1.49±2.59، 1.42±2.8، 0.462=P)، انسدادي (1.38±4.34، 1.06±4.54، 1.42±2.8، 0.693=P)، و کلي (1.38±7.22، 2.12±7.13، 2.18±7.13، 2.18±7.26، 0.693=(P در انواع مختلف هيپرپلازي خوشخيم پروستات تفاوت معني داري نداشت.
نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه بيانگر عدم وجود رابطه بين نوع بافتي هيپرپلازي خوش خيم پروستات و علايم بيماري است. با توجه به بديع بودن اين مطالعه انجام بررسي هاي بيشتر در گروههاي مختلف و با حجم نمونه بيشتر لازم است.