پهنه بندي پتانسيل سيل خيزي حوزه آبريز باغان با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي فازي (FAHP)

هدف از اين تحقيق پهنه بندي پتانسيل سيل خيزي حوزه آبريز باغان به روش سلسله مراتبي فازي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) مي باشد. پس از شناسايي عوامل موثر در سيل خيزي (شيب، مدل رقومي ارتفاع، لندفرم، سنگ شناسي، نفوذپذيري، کاربري اراضي، تراکم پوشش گياهي، بارش، تراکم شبکه زهکشي، فاصله از آبراهه)، وزن هر کدام از معيارها و زير معيارها با استفاده از مقايسات زوجي و نظرات کارشناسان، از روش تحليل سلسله مراتبي- فازي محاسبه گرديد. سپس با استفاده از عملگر گاماي فازي، پتانسيل سيل خيزي حوزه آبريز، پهنه بندي و در نهايت حوزه آبريز بر اساس ريسک سيل خيزي در پنج کلاس طبقه بندي گرديد. نتايج حاصل از پهنه بندي ريسک سيل خيزي نشان داد که کلاس هاي يک، دو و سه، بيشتر در نواحي کوهستاني واقع هستند و حدود 22 درصد (km2 203) از منطقه را شامل مي شوند. بنابراين مي توان نتيجه گرفت که، حدود 22 درصد از محدوده حوزه آبريز مورد مطالعه را پهنه هاي سيل خيز خطرپذير زياد تا خيلي زياد در بر گرفته است و به دليل اينکه بيشترين نقش را در توليد رواناب دارند، عمليات هاي آبخيزداري در اين مناطق در اولويت هستند. کلاس هاي چهار و پنج به نسبت کلاس هاي يک، دو و سه، پتانسيل سيل خيزي کمتري دارند و بيشتر در دامنه ها و دشت ها قرارگرفته اند و حدود 78 درصد از منطقه (706km²) را پوشش مي دهند.