بررسي عملکرد الگوريتم هاي طبقه بندي کاربري اراضي با استفاده از تکنيک هاي ادغام تصاوير (مطالعه موردي: زيرحوزه بهشت آباد)

طي چند دهه اخير، تغيير کاربري اراضي تحت اثر عوامل محيطي و انساني سبب بروز اثرات جدي بر محيط زيست، اقتصاد و اجتماع شده است، بنابراين داشتن اطلاع از نوع استفاده از اراضي و تغييرات آن در طي زمان از موارد مهم در برنامه ريزي و سياست گذاري در کشور است. يکي از کاربردهاي تکنيک تلفيق تصاوير ارائه يک طبقه بندي دقيق تر مي باشد که به عنوان ابزاري نوين در استخراج اطلاعات مکاني مورد استفاده قرار مي گيرد. هدف از ادغام داده ها افزايش کيفيت و محتواي اطلاعات موجود در هر يک از داده هاي اوليه است تا به اين وسيله بتوان به استنتاج هاي ويژه اي دست يافت. در اين تحقيق با استفاده از داده هاي سنجنده OLI ماهواره لندست 8 و استفاده از قابليت هاي سنجش از دور و سيستم اطلاعات جغرافيايي، به کمک تکنيک هاي ادغام تصاوير و معيارهاي ارزيابي صحت، عملکرد الگوريتم هاي طبقه-بندي کاربري اراضي مورد مطالعه که شامل ماشين بردار پشتيبان، بيشترين شباهت و شبکه عصبي مي باشد، مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج حاصل از ارزيابي کيفيت تصاوير ادغام شده نشان مي دهد که تکنيک Gram-Schmidt بيشترين دقت را در حفظ بيشتر داده هاي اوليه و بارزسازي بهتر تصاوير نسبت به سه روش مورد مطالعه دارد. با توجه به طبقه بندي صورت گرفته بر روي اين تصاوير، روش Maximum Likelihood بيشترين تاثير را در افزايش دقت طبقه بندي بر روي الگوريتم هاي Gram-Schmidt و PC_Sharpened داشته است. به طور کلي افزايش دقت طبقه بندي کاربري اراضي با لحاظ تکنيک هاي ادغام تصاوير نسبت به طبقه بندي صورت گرفته بر روي داده هاي چندطيفي اوليه مشاهده مي شود.