بررسي دماي سطح زمين در رابطه با کاربري و پوشش اراضي با استفاده از داده هاي سنجش از دور

اين تحقيق با هدف بررسي دماي سطح زمين در رابطه با پوشش گياهي و کاربري اراضي شهري با استفاده از داده هاي سنجش از دور در محدوده شهر اردبيل و اراضي حاشيه آن تا شعاع 15 کيلومتري با استفاده از تصوير لندست (2010) TM، پس از عمليات پيش پردازش نظير آماده سازي تصوير، اصلاح راديومتريکي و هندسي که با استفاده از نرم افزار ENVI^®4.7 انجام شد. سپس براي اندازه گيري دماي سطحي از باند حرارتي تصوير و اعمال معادلات مربوطه جهت تبديل اعداد رقومي به راديانس و راديانس به دماي درخشندگي استفاده شد. در مرحله بعد براي محاسبه گسيلمندي از شاخص نرمال شده تفاوت پوشش گياهي (NDVI) استفاده شد و نقشه کاربري اراضي به صورت نظارت شده در شش کلاس از سطح تصوير استخراج شد. براي استخراج کسر پوشش گياهي از مدل پيکسل Dimidiate استفاده شد. براي ارزيابي صحت داده هاي دماي سطحي استخراج شده از تصوير، از داده هاي چهار ايستگاه هواشناسي به صورت ساعتي استفاده شد و براي تطبيق اين داده ها با هم، از يک رابطه رگرسيوني ساده استفاده شد. نتايج نشان داد که ضريب همبستگي دماي سطحي زمين (استخراج شده از تصوير) با دماي هواي ايستگاه هاي هواشناسي 0.79 و همبستگي دماي هواي ايستگاه ها با دماي هواي استخراج شده از تصوير 0.99 مي باشد.