بررسي عوامل موثر بر اختلالات خواب در کودکان 6-4 ساله شهر تهران

زمينه و هدف: الگوي خواب در طول زندگي تغيير مي کند، هرچند که کميت و کيفيت خواب هميشه در گرو عوامل فردي نظير سن، جنس و عوامل رواني و محيطي مي باشد. اما در کودک، خواب به اندازه رشد و تکامل، مهم است. اين پژوهش با هدف تعيين اختلالات خواب در کودکان 6-4 ساله، مراجعه کننده به مراکز بهداشتي وابسته به دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي تهران انجام گرفت.
روش بررسي: اين مطالعه به روش توصيفي - مقطعي بر روي 400 کودک مراجعه کننده به مراکز بهداشتي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي شهر تهران در سال 1392 انجام شد. نمونه گيري به صورت چند مرحله اي و به طريقه مصاحبه توسط مادران صورت گرفت. براي تعيين اختلالات خواب، از پرسشنامه عادات خواب کودکان که حاوي 5 زيرمجموعه است، استفاده گرديد. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و آزمون مجذور کاي تجزيه و تحليل شدند. سطح معني داري، p<0.05 در نظر گرفته شد.
يافته ها: ميانگين سن کودکان 64.27±9.3 ماه بود. بين سن کودک، شاخص توده بدن و وجود سازگاري زناشويي با اختلالات عادات خواب، سن کودک، شاخص توده بدن، مصرف مواد مخدر در پدر، خواسته بودن کودک و سازگاري زناشويي با اختلالات رفتار خوابيدن، شاخص توده بدن با اختلالات بيدارشدن هنگام شب و شاخص توده بدن و سازگاري زناشويي با اختلالات بيدارشدن کودک هنگام صبح، ارتباط وجود داشت.
نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد اختلالات خواب، رشد و تکامل کودکان را تهديد مي کند. مشکلات رواني، خانوادگي و فرهنگي نيز مي توانند بر کيفيت خواب تاثيرگذار باشند. بنابراين، بررسي خواب در کودکان بايستي در تشخيص افتراقي سلامت آنان مدنظر قرار گيرد.