شناسايي و ارزيابي ريسک مخاطرات ناشي از خطوط انتقال برق ولتاژ بالا در مناطق مسکوني با استفاده از روش تجزيه و تحليل حالات شکست و اثرات آن (FMEA)

زمينه و هدف: (FMEA) Failure Mode and Effect Analysis تجزيه و تحليل حالات شکست و اثرات آن يکي از شناخته شده ترين تکنيک هاي ايمني سيستم بوده و به طور گسترده بعنوان يک ابزار به منظور شناسايي، بسيار مورد استفاده قرار مي گيرد. هدف از اين مطالعه، کاربرد روش FMEA در شناسايي و ارزيابي ريسک هاي ناشي از خطوط انتقال برق در منطقه مسکوني حصيرآباد شهر اهواز است.
روش بررسي: ابتدا، فرآيند انتقال برق و تجهيزات مورد استفاده در آن، شناسايي و حالات خرابي و شکست تجهيزات که منجر به وقوع ريسک در منطقه مي شود، تعيين گرديد. به منظور اندازه گيري شدت ميدان مغناطيس ناشي از خطوط، از دستگاهEMF TESTER 3D ، استفاده شد. ريسک هاي شناسايي شده، بر اساس پارامترهاي روش FMEA، نمره دهي و براي هر يک،RPN  محاسبه گرديد. در ادامه، به کمک نرم افزار SPSS، سطح ريسک محاسبه و موارد شناسايي شده بر اساس آن اولويت بندي و تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: بيشترين مقادير RPN به دست آمده مربوط به ريسک هاي بهداشتي بوده و کليه ريسک هاي اين گروه در شرايط اضطراري قرار دارند. بالاترين مقادير مربوط به جزء سيم (از بين رفتن حريم) و جزء خط انتقال برق (عدم رعايت حريم استاندارد) با 360RPN و کمترين مقدار جز سکسيونر با RPN،60  به دست آمد.
نتيجه گيري: با توجه به بالا بودن اکثر ريسک هاي به دست آمده، اقدامات کنترلي بر اساس نظرات کارشناسي در بخش هاي ايمني مربوط به تجهيزات، آموزش اپراتورها، اقدامات نظارتي، در جهت کاهش سطح ريسک ها، ارائه گرديده است.