مطالعه اثر نوع حلال و خشک نمودن زيست توده بر استخراج ليپيد از ميکروجلبک نانوکلروپسيس اوکولاتا جهت توليد بيوديزل

زمينه و هدف: اخيرا بيوديزل به عنوان سوخت سبز و انرژي دوست دار محيط زيست توجه زيادي به خود جلب نموده و تلاش ها در جهت بهينه سازي شرايط توليد بيوديزل از ميکروجلبک ها ادامه دارد. هدف از اين مطالعه تعيين روش مناسب آبگيري و خشک نمودن زيست توده و انتخاب حلال آلي مناسب جهت استخراج ليپيد از زيست توده است.
روش بررسي: پس از کشت نانوکلروپسيس اوکولاتا در محيط گيلاردF/2  و رسيدن ميکروجلبک به انتهاي فاز رشد ثابت، زيست توده جلبکي به وسيله سانتريفيوژ از محيط آبي جدا و به سه روش فور، هواي آزاد و ليوفيليزه خشک گرديد. استخراج ليپيد از تمامي نمونه هاي خشک شده، توسط دستگاه سوکسله و سه حلال دي اتيل اتر، ان هگزان وان پنتان انجام شد. کميت و کيفيت ليپيد استخراج شده در هر مرحله توسط گازکروماتوگرافي جرمي تعيين گرديد.
يافته ها: در هر سه روش خشک کردن، اسيد پالميتيک و اسيد پالميتولئيک بطور معناداري بيشترين ترکيب اسيد چرب ميکروجلبک را تشکيل داده و مقدار اسيد پالميتيک در ترکيب اسيد چرب استخراج شده توسط دي اتيل اتر به طور معناداري نسبت به دو حلال ديگر بيشتر است. ميکروجلبک خشک شده در هواي آزاد و روش ليوفيليزه که با حلال دي اتيل اتر استخراج ليپيد از آن انجام شده بيشترين مقدار تري گليسريد را دارد و به ترتيب برابر 76.72 و 75.03 درصد اسيد چرب است.
نتيجه گيري: استفاده از روش ليوفيليزه جهت آبگيري و خشک نمودن زيست توده و همچنين دي اتيل اتر به عنوان حلال جهت استخراج ليپيد از زيست توده نسبت به ساير روش هاي مورد مطالعه در اين تحقيق بازدهي بالاتري دارد و در تحقيقات مربوط به توليد بيوديزل از ليپيد ميکروجلبک کارايي بيشتري خواهد داشت.