سابقه و هدف: تامين مسكن بهداشتي يكي از شاخص هاي مهم توسعه بهداشتي هر كشوري محسوب ميشود، كه از بروز و انتقال بيماري هاي واگير و سوانح و حوادث ناگوار تا حد امكان جلوگيري مي نمايد. اين پژوهش با هدف بررسي وضعيت بهداشت مسكن خانوارهاي تحت پوشش عرصه پزشكي جامعه نگر ثامن الائمه كرمانشاه صورت پذيرفت.
مواد و روش ها: اين مطالعه به صورت توصيفي در تابستان 1380 انجام گرفت. جامعه آماري اين مطالعه را 4643خانوار موجود تحت پوشش مركز بهداشتي درماني ثامن الائمه، يكي از مراكز زير مجموعه عرصه پزشكي جامعه نگر، تشكيل ميداد كه از اين تعداد 500 خانوار به روش نمونه گيري تصادفي سيستماتيك انتخاب شدند. اطلاعات مورد نياز پژوهش از طريق چك ليستي كه حاوي 24 سوال در دو بخش دموگرافيك و وضعيت مسكن بود، جمع آوري گرديد و با استفاده از آمار توصيفي مورد تفسير قرار گرفت.
يافته ها: نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه 94% سقف اتاق ها، 98.3% كف اتاق ها، 93% نور اتاق ها، 90.2% سيستم گرمايش، %80.4سيستم سرمايش، 78% محوطه حياطها، 76.2% حفاظ پنجره ها، 74% تهويه مستراح ها، %43.4حفاظ پله ها، 36% فضاي اتاق ها، 12.8% تهويه آشپزخانه ها، 8% وسايل اطفال حريق و %3.8 ساختمان ها از نظر مسلح بودن در برابر ورود موش و جوندگان وضعيت مناسب و مطلوبي برخوردار بودند.
بحث: بر اساس يافته هاي به دست آمده، حدود نيمي از مساكن مورد مطالعه از لحاظ پارامترهاي بهداشت مسكن نظير سقف، كف، نور، سيستم گرمايش و سرمايش، محوطه حياط، حفاظ پنجره ها و تهويه مستراح از وضعيت مناسب و بهداشتي برخوردار بودند، در حالي كه نيمي ديگر از نظر حفاظ پله ها، فضاي اتاق، تهويه آشپزخانه، وسايل اطفاي حريق و مسلح بودن در برابر موش و جوندگان در وضعيت نامناسب بهداشتي قرار داشتند. وجود اين نواقص بهداشتي در مسكن ميتواند باعث مشكلات جسمي، رواني و اقتصادي براي ساكنان آن گردد. علاوه بر اين، در ساخت بسياري از منازل، اصول مهندسي و استانداردهاي بهداشت مسكن رعايت نشده و ممكن است بر اثر سوانح مختلف نظير زلزله، خطر مرگ و مير را به دنبال داشته باشد. پيشنهاد مي شود براي بهبود وضعيت كنوني و رفع نواقص موجود، اقدام به آموزش ساكنان گردد و همچنين نظارت بر ساخت و ساز مسكن از طرف متوليان امر به صورت جدي پيگيري شود.