فكر ارتباط مزد و بهره‌وري كار همراه با توسعه صنعتي در سطح اقتصاد خرد مطرح شد و همگام با رشد صنايع، انواع نظام‌هاي مزدي منطبق با بهره‌وري كار به وجود آمد. در همه اين نظام‌ها بخشي از مزد يا تمامي آن به بازده فردي يا گروهي ارتباط پيدا مي‌كند. اين نظام‌ها با عنوان نظام «پرداخت براساس نتايج» تقريباً در همه قراردادهاي كار دسته جمعي نقش اساسي دارند. ارتباط مزد و بهره‌وري در سطح كلان به لحاظ تثبيت اقتصادي و كنترل تورم و نيز بهره‌گيري نيروي كار از دستاورد ناشي از بهره‌وري مدنظر است. مقاله حاضر براي اولين‌بار با اندازه‌گيري بهره‌وري كار از طريق بهره‌وري متوسط تعميم يافته نيروي كار در سطح فعاليت‌هاي صنعت و ارايه ديدگاه‌هاي نظري آن، ارتباط مزدها و بهره‌وري نيروي كار را در سطح فعاليت‌هاي صنعت طي دور زماني 1373 - 1379 مورد بررسي قرار مي‌دهد. نتايج اين بررسي نشان مي‌دهد كه در دوره فوق، ارتباط مستقيم ميان مزدها و بهره‌وري وجود داشته و ساختار اين ارتباط در فعاليت‌هاي مختلف صنعت يكسان بوده است.