زمينه و اهداف: بالون پمپ داخل آئورت (IABP) يك وسيله كمكي است كه براي بهبود گردش خون و عمل پمپ كردن قلب به كار مي رود. اين پمپ كار بطن چپ را كم مي كند، مصرف اكسيژن ميوكارد و پس بار قلب را كاهش مي دهد و باعث افزايش فشار دياستولي آئورت مي شود. اين افزايش فشار باعث بهبود گردش خون كرونري مي شود و خونگيري بافت زير اندوكارد را بهتر مي كند. هدف از اين مطالعه، بررسي استفاده از بالون پمپ داخل آئورت و عوارض ناشي از آن در بيمارستان قلب و عروق شهيد مدني تبريز بوده است.
روش بررسي: اين مطالعه با مراجعه به پرونده بيماراني كه از سال 1377 تا 1379 تحت عمل جراحي پيوند عروق كرونر قرار گرفته بودند، انجام شده است. از بين 1134 بيمار، پرونده هاي 43 بيمار (4 درصد) كه در عمل جراحي آنها از بالون پمپ داخل آئورت استفاده شده بود انتخاب شدند و پرونده آنان مورد مطالعه قرار گرفت. اطلاعات از طريق پرسشنامه اي كه شامل سن، جنس، اورژانس بودن عمل، نتيجه آنژيوگرافي، سابقه انفاركتوس، عوارض تعبيه بالون و ميزان مرگ و مير بود جمع آوري شدند و با روش آماري توصيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: در اين بررسي، 72 درصد بيماران مذكر و 28 درصد آنان مونث بودند؛ ميانگين سني هر دو گروه 7.8±57.4 سال بود 46.5 درصد بيماران به طور اورژانس تحت عمل قرار گرفته بودند و 76.74 درصد آنان سابقه انفاركتوس قبلي را ذكر مي كردند. در 67.5 درصد بيماران به علت اشكال در جدا شدن بيمار از پمپ و يا به علت مشكلات هموديناميك بعد از عمل و در 32.5 درصد بيماران در دوره قبل از عمل به صورت پروفيلاكتيك، بالون پمپ تعبيه شده بود. ميزان مرگ و مير در اين بيماران 32.5 درصد بود. در بيماران زنده مانده در 4.65 درصد بيماران شواهد ايسكمي اندام وجود داشتند و ميزان خونريزي در محل تعبيه بالون 11.6 درصد بود.
نتيجه گيري: اين بررسي نشان مي دهد كه عوارض ناشي از تعبيه بالون پمپ در بيمارستان قلب شهيد مدني تبريز، با عوارض ذكر شده در مطالعات ديگر قابل مقايسه هستند. بالون پمپ در اين بيمارستان اغلب در بيماران پرخطر يا بيماراني كه دچار مشكلات هموديناميك هستند، مورد استفاده قرار مي گيرد.