ارزيابي ريسک بهداشتي مواجهه با فيوم کل در فرآيندهاي مختلف جوشکاري يک صنعت خودروسازي

مقدمه: ارزيابي ريسک مواد سمي و شيميايي، مهندسين بهداشت حرفه اي را قادر مي سازد که تصميم گيري هاي مناسبي را در ارتباط با برنامه ريزي اقدامات کنترلي در محيط کار اتخاذ نمايند. اين پروژه در سالن هاي مونتاژ (4 بخش) يکي از صنايع خودروسازي کشور ايران با دو نوع فرآيند جوشکاري GMAW و نقطه اي مقاومتي به منظور تعيين ريسک مواجهه افراد با فيوم جوشکاري صورت پذيرفته است.
روش کار: مواجهه جوشکاران از طريق جمع آوري 143 نمونه هوا از ناحيه تنفسي بر اساس روش  NIOSH 0500اندازه گيري شد. هم چنين ارزيابي ريسک بهداشتي با استفاده از روش توصيه شده، توسط انجمن ايمني و بهداشت سنگاپور انجام گرديد.
يافته ها: يافته ها نشان دادند که ميانگين مواجهه جوشکاران در فرآيندهايGMAW  و نقطه اي به ترتيب برابر 5.61±5.78 و 2.38±2.15 ميلي گرم بر مترمکعب است و از نظر آماري داراي تفاوت معناداري مي باشند (p<0.05). هم چنين شواهد حاکي از آن بود که نوع الکترود، فلز پايه و استفاده از ماده شيميايي، تاثير زيادي در ميزان توليد فيوم و مواجهه کارگران جوشکار دارد (p<0.05). نتايج ارزيابي ريسک نشان داد که رتبه ريسک جوشکاران GMAW بالا بوده، در حالي که جوشکاران نقطه اي مقاومتي داراي رتبه ريسک پايين بودند.
نتيجه گيري: توجه بهداشتي بيش تر به جوشکاران GMAW و اتخاذ راه هاي کنترلي براي اين گروه از جوشکاران مورد نياز مي باشد. راه هاي کنترلي مورد نياز و موثر شامل کنترل فني، پايش هواي تنفسي و بيولوژيکي جوشکاران، آموزش، اجراي برنامه هاي حفاظت تنفسي، توسعه و اجراي روش هاي کاري صحيح و ايمن و در نهايت ارزيابي مجدد ريسک بعد از اجراي روش هاي کنترلي مي باشد.