تحليلي بر نقش واحدهاي بزرگ صنعتي در توسعه منطقه اي جنوب فارس (مطالعه موردي: شهرستان هاي لامرد و مهر)

کشور ايران از مزيت هاي نسبي فراواني به ويژه در صنايع مربوط به نفت و گاز، کاني هاي فلزي و غيرفلزي برخوردار است. دو مورد از اين صنايع بزرگ شامل پالايشگاه گازي پارسيان و کارخانه سيمان لامرد است، که اولي در شهرستان مهر و دومي در شهرستان لامرد از توابع استان فارس قرار دارد. پژوهش حاضر بر اين فرض کلي استوار است که: احداث واحدهاي صنعتي در منطقه لامرد قديم، زمينه هاي پيشرفت و توسعه آن را فراهم نموده است. روش تحقيق از نوع توصيفي- تحليلي بوده و براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است؛ که پس از تاييد روايي و پايايي، داده هاي جمع آوري شده توسط spss پردازش گرديد. در بخش تجزيه و تحليل نيز از روش تحليل عاملي براي شناسايي عوامل اصلي، از روش همبستگي پيرسون و اسپيرمن براي سنجش چگونگي و ميزان شدت همبستگي ميان متغيرها، از روش رگرسيون براي ارايه مدل رياضي استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد كه احداث واحدهاي بزرگ صنعتي موجب افزايش اشتغال، افزايش رفاه، افزايش مهاجرت به منطقه، بهبود و توسعه زيرساخت هاي فيزيکي (جاده ها و خطوط ارتباطي از يک سو و فعاليت هاي ساخت و ساز مسکن از سوي ديگر) و به طور کلي باعث تسريع در فرآيند زمينه سازي رشد و توسعه منطقه اي گرديده است.