تهيه و آناليز پلي مورف ε-CL-20 و بررسي پارامترهاي موثر بر دانه بندي آن

HNIW با نام شيميايي 2، 4، 6، 8، 10، 12- هگزانيترو 2، 4، 6، 8، 10، 12- هگزاآزاايزوورتزيتان (که با نام متداولCL-20  شناخته مي شود) در حال حاضر قوي ترين ماده منفجره غيرهسته اي است. اين ترکيب که يک ماده پرانرژي با ساختار قفسي بوده در شرايط معمولي 4 ساختار بلوري (a، b، g و e) براي آن گزارش شده است که به آن ها پلي مورف هايCL-20  مي گويند. هر يک از اين پلي مورف ها در شرايط خاص دمايي و حلال به وجود مي آيند. اين فرم هاي بلوري حساسيت و چگالي متفاوتي دارند و فرم بلوري e-CL-20 به دليل داشتن چگالي بيشتر و حساسيت کمتر براي مصارف نظامي مناسب تر است. بنابراين در اين مقاله از دو روش (سنتز و تبلور) براي تهيه پلي مورف e-CL-20 استفاده شده است. در ضمن شرايط مختلف (اثرات حلال، دما و سرعت هم زدن) براي تهيه e-CL-20 با دانه بندي هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين بهترين روش از لحاظ خلوص، صرفه اقتصادي و زمان صرف شده براي تهيه e-CL-20 با دانه بندي هاي مختلف (بلورهاي ريز کوچک تر از 20 mm و درشت بزرگ تر از 20 mm) معرفي شده است. بررسي ها نشان داده که براي تهيه فرم بلوري e-CL-20 به روش تبلور بهترين حلال به لحاظ نظري و عملي حلال اتيل استات است. ضدحلال هاي هپتان و کلروفرم نسبت به ساير ضدحلال ها برتري دارند. از تکنيک هاي اسپکتروسکوپي رامان، FTIR،SEM  و XRD براي شناسايي اين فرم بلوري استفاده شده که شايان ذکر است که بهترين روش براي آناليز فرم بلوري e-CL-20 روش XRD خواهد بود.