موانع موثر بر توسعه فعاليت هاي گردشگري در نواحي روستايي همدان با تاکيد بر روستاهاي هدف گردشگري)

امروزه توسعه گردشگري در بسياري از کشورهاي در حال توسعه به عنوان يک کاتاليزور موثر براي توسعه اقتصادي و اجتماعي روستاها محسوب مي شود؛ که موجب بهبود شرايط اقتصادي و اجتماعي روستاها خواهد شد. اما با توجه به نقش مهم اين صنعت در توسعه مناطق روستايي همواره موانعي وجود دارد که مانع از توسعه اين صنعت مي شود. هدف پژوهش حاضر بررسي موانع توسعه گردشگري در روستاهاي هدف گردشگري شهرستان همدان مي باشد. اين تحقيق از نوع توصيفي بوده كه با استفاده از روش پيمايش انجام گرفته است. از بين روستاهاي هدف گردشگري شهرستان همدان سه روستاي وركانه، سيمين ابرو و خاكو به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسي قرار گرفته اند. جامعه آماري را اعضاء شوراهاي اسلامي و تعدادي از سرپرستان خانوارهاي روستايي تشكيل مي دهند كه بر مبناي فرمول کوکران 122 نفر از سرپرستان خانوارهاي و 9 نفر از اعضاء شوراهاي اسلامي به صورت تصادفي انتخاب شدند. ابزار اصلي تحقيق پرسشنامه بوده که دقت شاخص ها و گويه هاي آن يا روايي صوري توسط متخصصان فن مورد تاييد قرار گرفته است. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آماره هاي توصيفي و استنباطي نظير فراواني، درصد، ميانگين، ضريب تغييرات و تحليل عاملي استفاده شد. نتايج تحليل عاملي موانع توسعه گردشگري در روستاهاي مورد مطالعه نشان مي دهد که 4 عامل زيرساختي، فرهنگي، برنامه ريزي و مديريتي و همچنين اطلاع رساني و تبليغاتي در مجموع 63.17 درصد از واريانس را تبيين مي کنند. در پايان با توجه به نتايج بدست آمده پيشنهادهاي به منظور توسعه اين صنعت در روستاهاي هدف گردشگري در شهرستان همدان ارائه شده است.