نقش آموزش هاي ترويجي بر کاهش ضايعات خرما در شهرستان بم

هدف کلي تحقيق حاضر، بررسي نقش آموزش هاي ترويجي بر کاهش ضايعات خرما بود. اين مطالعه از جنبه هدف از نوع کاربردي و به لحاظ روش علي، ارتباطي بود. براي جمع آوري اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده گرديد. روايي ظاهري و محتوايي پرسشنامه نيز با کسب نظرات متخصصان ترويج کشاورزي و باغباني و اعمال اصلاحات لازم به دست آمد. همچنين براي تبيين پايايي پرسشنامه، عمليات پيش آزمون در خارج از جامعه اصلي در مورد 20 نفر از نخل کاران صورت گرفت. ضريب کرونباخ آلفا براي پرسشنامه 90% به دست آمد. جامعه آماري مورد بررسي در اين تحقيق از دو گروه نخل کاران در شهرستان بم تشکيل شده که شامل 2700 نفر بودند که از اين تعداد 900 نفر از آن ها آموزش هاي ترويجي را گذرانده و 1800 نفر از نخل کاران نيز آموزش هاي ترويجي را طي ننمودند. حجم نمونه با استفاده از روش تصادفي- طبقه اي و فرمول کوکران براي گروه آموزش ديده 90 نفر و براي گروه آموزش نديده 180 نفر برآورد گرديد. نتيجه حاصل از رگرسيون چندگانه نشان داد که متغيرهاي شرکت در کلاس هاي آموزشي ترويجي، بازديد از انبارها و سردخانه هاي استاندارد، تماس با مروجان و کارشناسان دولتي و شرکت در بحث هاي گروهي 31.4 درصد از تغييرات متغير وابسته کاهش ضايعات خرما را تبيين نمودند.