سنجش و ارزيابي ظرفيت زيست اجتماعي محلات در شهرهاي کوچک با مدل ELECTRE (مطالعه موردي شهر درق)

محله به عنوان حياتي ترين سلول در کالبد شهر، از پيوند و انسجام عناصر فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي، مذهبي و محيطي هويت يافته که در اکثر مواقع توجه به عنصر پذيرش و قابليت زندگي اجتماعي در آن با پرداختن محدود به عوامل اقتصادي و محيطي مورد غفلت قرار مي گيرد. هدف مقاله حاضر ارزيابي ظرفيت زيست اجتماعي محلات در شهرهاي کوچک است و بر اين اساس روش تحقيق تحليلي- پيمايشي و مبتني بر منابع اسنادي و پرسشنامه اي است. داده ها و اطلاعات نيز شامل شاخص ها و معيارهاي مرتبط با سنجش قابليت و ظرفيت زندگي اجتماعي در محلات شهر درق همچون پويايي و سرزندگي، امنيت، مشارکت، هويت و تعلق مکاني، تنوع و گوناگوني اجتماعي و افزايش تراکم با مدل ELECTRE است. با توجه به هدف تحقيق که سنجش و ارزيابي و انتخاب محله برتر است چهار محله از چهار بافت شهر مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج نيز رتبه بندي گزينه ها را به صورت نشان مي دهد که نمايانگر برتري محله قديمي بر ساير محلات است و اين امر به شاخص پويايي و سرزندگي به عنوان ماحصلي از ارتباط نزديک همسايگان و البته تعلق مکاني، مشارکت ساکنين در امور مربوط به محله و تنوع و گوناگوني اجتماعي در ساختار اين محله بر مي گردد.