عوامل موثر بر پذيرش فناوري هاي جديد در آموزش از راه دور با استفاده از مدل پذيرش فناوري (مطالعه موردي: دانشگاه پيام نور اصفهان)

هدف از اين پژوهش، بررسي عوامل موثر بر پذيرش فناوري هاي جديد در آموزش از راه دور با استفاده از مدل پذيرش فناوري در دانشگاه پيام نور اصفهان بود. جامعه آماري اين پژوهش را تمامي مسوولان اداري و اساتيد دانشگاه پيام نور اصفهان تشکيل مي دادند. تعداد کل اين افراد 900 نفر بوده است. حجم نمونه با روش تصادفي طبقه اي و بر اساس جدول کرجسي و مورگان تعيين شد. در اين پژوهش از يک پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که اساس آن را پرسشنامه استاندارد مدل پذيرش فناوري (اين پرسشنامه نسخه ترجمه شده پرسشنامه مدل پذيرش فناوري مي باشد) تشکيل مي داد و با توجه به فرضيه هاي پژوهش از پرسشنامه ها و پرسش هاي ديگر هم استفاده شده و به آن افزوده گشت. اين پرسشنامه بعد از تاييد روايي و پايايي آن در اختيار نمونه آماري مطالعه قرار داده شد. نتايج نشان داد که برداشت ذهني از مفيد بودن و برداشت ذهني از آساني استفاده فناوري هاي جديد در آموزش از راه دور به وسيله مسوولان با نگرش آنها نسبت به اين فناوري ها رابطه معني دار داشت. هم چنين نگرش به استفاده از فناوري هاي جديد در آموزش از راه دور به وسيله مسوولان با تصميم به استفاده از اين فناوري ها رابطه معني دار داشت و تصميم به استفاده از فناوري هاي جديد در آموزش از راه دور به وسيله مسوولان با استفاده عملي آنها از اين فناوري ها رابطه معني دار داشت.