پژوهش حاضر با هدف بررسي و شناخت اثرات مثبت و منفي صنايع فراوري کشاورزي از ديدگاه دو گروه روستاييان و صاحبان واحدهاي فراوري فعال در بخش سيدان شهرستان مرودشت انجام شده است. با استفاده از فرمول کوکران تعداد 377 نفر به عنوان نمونه آماري از روستاييان انتخاب گرديد و با توجه به محدود بودن تعداد واحدهاي فراوري (35 واحد) اطلاعات مورد نياز از اين جامعه به صورت سرشماري و از طريق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوري شد، روايي پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصان و کارشناسان تاييد و پايايي پرسشنامه نيز با انجام پيش آزمون و محاسبه ضريب آلفاي کرونباخ انجام گرديد (A>0.78). بررسي جامع به صورت اسنادي و ميداني در خصوص ارزيابي اثرات واحدهاي فراوري از ديدگاه دو گروه صاحبان صنايع و روستاييان نشان مي دهد که بيشترين اثرات مثبت را بر «بهبود رفاه و وسايل منزل»، «جذب محصولات خام کشاورزي»، «تغيير در الگوي کشت کشاورزان» و «عرضه بهداشتي مواد غذايي» و از طرفي بيشترين اثرات منفي را بر «توسعه نسبي برخي روستاها»، «افزايش قيمت زمين و مسکن» و «تامين نيروي کار واحدهاي صنعتي از شهرها» داشته است. همچنين نتايج به دست آمده حاکي از آن است که واحدهاي فراوري کشاورزي در 5 بعد اقتصادي، اجتماعي، کشاورزي، کالبدي و زيست محيطي، از ديدگاه روستاييان به جز در بعد اقتصادي در ساير ابعاد و از ديدگاه صاحبان صنايع در تمام ابعاد، بيشتر از حد متوسط موثر بوده اند.