امر به معروف و نهي از منکر از منظر عرفاني (با تکيه بر اسرارالتوحيد)

امر به معروف و نهي از منکر موجب سلامت تعاملات و رفتارهاي اجتماعي و ضامن اجراى اصول و قوانين در جامعه اسلامي است. هر چند همه فرقه ها و مکاتب و زيرمجموعه هاي جامعه اسلامي به گونه اي به اين اصل معتقدند، از نظر شروط اجرا و چگونگي انجام آن تفاوت هايي ميان آنها ديده مي شود. هدف اين مقاله بررسي شروط و چگونگي اجراي اين اصل در ميان عرفا با تکيه بر اسرارالتوحيد است. بوسعيد به اين آموزه ديني توجه خاصي داشته است، اما تسامح و تساهل و آزادانديشي وي و توجه به خلوص نيت در رفتار اشخاص موجب شده است که در مورد رفتار مرتکبان منکر خشونت و سختگيري نداشته باشد. از سويي بوسعيد در اداي اين فريضه بر اساس حال و مقال و شناخت شخصيت گناهکار، موثرترين و آسان ترين روش را پيش مي گيرد که شامل روش زباني، لطف و مهرباني در راستاي ايجاد دگرگوني رفتار گناهکار و ... است.