شيوع و مقاومت آنتي بيوتيكي استافيلوكوكوس اورئوس هاي جدا شده از بيني كاركنان بخش جراحي بيمارستان شهيد رجائي تنكابن

زمينه و هدف: استافيلوكوك اورئوس يكي از عوامل مهم عفونت هاي بيمارستاني است. به طور معمول30-25  درصد از افراد سالم جامعه ناقل اين باكتري در بخش پيشين حفره بيني خود هستند. پزشكان، پرستاران و كاركنان بخش هاي مختلف بيمارستاني به ترتيب 50، 70 و 90 درصد ناقل اين باكتري هستند لذا مي توانند موجب انتقال آلودگي به بيماران بستري شده شوند. ظهور سويه هاي استاف اورئوس مقاوم به انتي بيوتيك هاي مختلف به ويژه سويه هاي مقاوم به متي سيلين و ونكومايسين مشكلات فراواني را در درمان عفونت هاي حاصل از اين ارگانيسم ها ايجاد كرده است. هدف از اين مطالعه تعيين ميزان فراواني حاملين استافيلوكوك اورئوس والگوي مقاومت آنها در ميان پرسنل درماني بخش جراحي بيمارستان شهيد رجايي تنكابن بوده است.
روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي – مقطعي تعداد 120 نفر از پرسنل درماني بخش جراحي اين بيمارستان با نمونه گيري از بيني و كشت نمونه ها در محيط هاي انتخابي مورد بررسي قرار گرفتند. سپس مقاومت آنتي بيوتيكي نمونه هاي استافيلوكوك جدا شده به روش آنتي بيوگرام و ديسك ديفيوژن مطابق با روش استاندارد CLSI بررسي شدند.
يافته ها: 34 نفر (33.28%) حامل استافيلوكوك اورئوس در بيني بودند. 12 نفر بالاي 30 سال و 24 نفر زير 30 سال داشتند. بر اساس نتايج آنتي بيوگرام، 1.97 درصد سويه ها به جنتاميسين و كوتريموكسازول، 1.94 درصد به سيپروفلوكساسين، 2.88 درصد به ونكومايسين و 6.20 درصد به متي سيلين حساس بودند. 100 درصد نمونه ها به آمپي سيلين، 1.97 درصد به پني سيلين و 2.88 درصد به آموكسي سيلين مقاومت نشان دادند. 4 مورد از ايزوله ها نيزهم به متي سيلين و هم به ونكومايسين مقاوم بودند.
نتيجه گيري: در اين مطالعه طيف سويه هاي مقاوم و حساس استافيلو كوك ارئوس به بعضي از آنتي بيوتيك ها مشابه مطالعات ديگر بود ولي افزايش هشدار دهنده اي در ميزان MRSA و موارد غير حساس به ونكومايسين ديده شد. ميزان اثربخشي پني سيلين، آموكسي سيلين و آمپي سيلين همچنان بر روي نمونه هاي استاف اورئوس بسيار پايين بود.