زمينه و هدف: برخي از مطالعات نشان دهنده ارتباط بين كاهش سطح منيزيم سرم با مقاومت انسوليني در افراد با ديابت نوع 2 مي باشند. مطالعه حاضر به منظور بررسي سطح سرمي منيزيم در بيماران ديابتي نوع 2 و مقايسه آن با افراد غير ديابتي طراحي و انجام شد.
روش بررسي: 35 نفر از افراد ديابتي نوع 2 و 35 نفر از گروه كنترل از بين افراد مراجعه كننده به درمانگاه بيمارستان امام علي (ع) شهرستان انديمشك كه داراي سن بالاتر از 35 سال بودند، به طور تصادفي انتخاب شدند.
يافته ها: ميزان Mg در گروه ديابتي نوع 2 و گروه غير ديابتي به ترتيب 0.27±1.33 و 0.21±1.62 ميلي گرم در دسي ليتر به دست آمد كه اختلاف موجود از نظر آماري معني دار بود p<0.001)). در افراد ديابتي نوع 2، يك ارتباط معني دار معكوس بين سطح سرمي گلوكز خون ناشتا و Mg به دست آمد، در حالي كه در اين بيماران، هيچ گونه ارتباط معني دار آماري بين Mg از متغيرهاي تري گليسريد،كلسترول و HDL مشاهده نشد. در گروه افراد غير ديابتي، بين كلسترول و Mg ارتباط معني دار آماري معكوس مشاهده شد. اين گروه، بين Mg با ديگر متغيرها، ارتباطي مشاهده نشد.
نتيجه گيري: در افراد ديابتي با افزايش ميزان گلوكز خون ناشتا، سطح سرمي منيزيم به طور معني داري كاهش يافته و همچنين سطح سرمي منيزيم در اين بيماران نيز به طور معني داري پايين تر از افراد غير ديابتي بود.