کاهش انتقال حرارت بين دو استوانه هم محور، ضخيم و طويل به کمک سپرهاي تشعشعي ضخيم همراه با ضريب صدور وابسته به دما

در اين مطالعه، ميزان انتقال حرارت بين دو استوانه هم محور، ضخيم و طويل با استفاده از روش هاي تحليلي و با توجه به مفاهيم انتقال حرارت تشعشعي و انتقال حرارت هدايت و معادله تعادل انرژي در مرزها، بررسي شده است. همچنين با توجه به اهميت کاربرد سپرهاي تشعشعي در شرايط مختلف، ميزان انتقال حرارت، درصد کاهش انتقال حرارت، دما و ضريب صدور مربوط به هر يک از سطوح در حضور يک، دو و سه سپر تشعشعي ضخيم با ضريب صدور وابسته به دما محاسبه شده است. از محاسبات انجام شده ملاحظه مي شود که به کار بردن يک سپر تشعشعي با ضريب صدور کمتر (تنگستن) مي تواند بهتر از دو سپر و حتي سه سپر تشعشعي با ضريب صدور بيشتر(سيليکون کاربيد) سبب کاهش انتقال حرارت شود. همچنين حالت بهينه براي ترکيب چند سپر تشعشعي با جنس هاي متفاوت به دست آمده است.