تحليل انتقادي روايت هاي واقعه يورش غز به خراسان (سال 548 ق)

يورش غزها به خراسان در دوره سنجر در سال 548 ق، از مهمترين وقايعي است که راويان و گزارشگران هر کدام از زاويه خاصي بدان نگريسته و زواياي ديد متنوعي را توليد کرده اند. اين مقاله براي درک و تبيين اصالت و دقت در امر واقع روايت هاي واقعه غز، ازشاخص هاي روش تحليل انتقادي روايت، بهره گرفته است تا نقش راوي، زاويه ديد، تبار و ريشه، زمان و مکان را در روايت هاي تاريخي نشان دهد، تا خواننده تاريخ با استفاده از اين روش نقد، معرفت لازم براي شناخت روايت هايي با شهرت روايي و متواتر به دست آورد. هفده روايات مورد بررسي اين پژوهش، برگرفته سه سنخ از منابع يعني تاريخ نگارانه، شاعرانه و منشيانه است. پژوهش حاضر نشان مي دهد به رغم آن که اين روايات پسيني از ناحيه قوم مغلوب هستند، اما به نوعي نمايان گر دوري تاريخ نگاري دوره سلجوقي از درباري بودن و همچنين تاييد اثر عوامل درون ساختاري - از جمله سلطان - در اين شکست مي باشند.