نتايج ده ساله اثر فاصله کاشت بر خصوصيات کمي و کيفي پايه هاي ون (.Fraxinus excelsior L) در جنگلکاري

به منظور تعيين مناسب ترين تراکم کاشت گونه ون در جنگلکاري، اثر سه تيمار فاصله کاشت 1.5×1.5، 2×2 و 2.5×2.5 متر بر صفات کمي و کيفي پايه هاي ون بررسي شد. اين تحقيق در قالب بلوک هاي کامل تصادفي در 3 تکرار در عرصه اي در جنگل هاي شرکت چوب و کاغذ مازندران واقع در 13 کيلومتري جنوب شهر ساري، با شيبي حدود5  درصد، در جهت شمال غربي و ارتفاع 250 متر از سطح دريا اجرا شد. بعد از يک دوره ده ساله، صفات زنده ماني، قطر يقه، قطر برابرسينه، ارتفاع و کيفيت پايه ها بررسي شد. نتايج ده ساله نشان داد که اثر فاصله کاشت بر زنده ماني ون در سطح 95 درصد، بر قطر يقه و قطر برابرسينه در سطح 99 درصد و بر حجم در هکتار توده در سطح 99 درصد معني دار شد. اختلاف بين فاصله هاي کاشت از نظر ارتفاع پايه هاي ون معني دار نبود. کمترين ميانگين زنده ماني پايه هاي ون در سن ده سالگي به فاصله کاشت 1.5×1.5 متر مربوط بود و تفاوت بين دو فاصله ديگر معني دار نبود. ميانگين قطر برابرسينه ون در فاصله هاي کاشت 1.5×1.5، 2×2 و 2.5×2.5 متر به ترتيب 2.75، 3.56 و 3.81 سانتي متر به دست آمد. ميانگين حجم در هکتار با افزايش فاصله کاشت افزايش يافت. اثر فاصله کاشت بر ضريب قدکشيدگي و ارتفاع شروع دوشاخه شدن و فراواني پايه هاي دوشاخه معني دار شد (p<0.01). اثر فاصله هاي کاشت بر شادابي و کيفيت تنه پايه هاي ون معني دار نشد. بيشترين مقدار ضريب قدکشيدگي، کمترين درصد دوشاخه شدن و بيشترين ارتفاع شروع دوشاخه شدن به فاصله کاشت 1.5×1.5 متر مربوط بود.